CDW wint en pakt de kop

De eerste opdracht voor CDW thuis tegen Oudewater was zelf winnen (2-1), dat lukte weliswaar nipt, maar op basis van de tweede helft verdiend. Dat Jonathan het tegen Houten lastig zou krijgen was te voorspellen, daar weet CDW zelf ook over mee te praten. Houten won knap in Zeist met 2-3 en doet volop mee voor periode 3. De verrassing kwam uit Soest, daar liet VVZ’49 zich met 1-2 in de luren leggen door het onberekenbare Focus’07. CDW is nu alleen koploper.

Volle druk

Ook tegen Oudewater thuis was de opdracht niet anders dan normaal. We kunnen goed en snel aanvallen via diverse spelers, doe dat ook en probeer snel op voorsprong te komen. En dat lukte supersnel, met een licht aangepast basiselftal zonder Rosh Rigter (vakantie) en Jens van Doorn (vormdipje). Met Yoeri Lakerveld en Lars Mulder stond er volgens de coaches het beste team om Oudewater te bestrijden met een ijzersterke bank achter de hand. Dan de wedstrijd, waarin captain Roan van Zalingen die zijn 101e wedstrijd voor CDW 1 mocht spelen de bal alleen maar van afstand gezien had voordat die er al in lag. Direct vanaf de aftrap was er balbezit en werd de bal vooruit gespeeld. Lars Mulder ging diep en leidde af, daarvan profiteerde Pim Plantinga die het gat in dook en op maat naar Ingmar de Wit passte. Die was vrij gekomen, zijn man was bij Lars en Ingmar kon van dichtbij na 58 seconden de 1-0 intikken. Het volgende kwartier was CDW ook nog veel aan de bal maar liet Oudewater al zien dat ze het tikje te boven aan het komen waren. Met CDW het meest op hun helft vielen er geen mogelijkheden te noteren. De balans sloeg na ruin 20 minuten over, de gasten begonnen CDW hun wil op te leggen. Dat beloonde zich na 22 minuten. Nota bene na een corner van CDW schakelden ze razendsnel om via hun linkerspits Bart Griffioen. CDW stond te offensief en dat werd direct afgestraft. Back Max Hoogduin en Frank Barte konden het gevaar niet meer keren, Griffioen bereikte spits Yoeri van den Ysssel en die liet Ibi kansloos. Zeker was die 1-1 een domper voor CDW, maar eerlijk gezegd, het was een beauty van een counter. Verder was er niet veel meer te zien in de eerste helft. CDW was weer iets beter in de slotfase met de beste aanval in de 44e min. Floris van Dijk speelde zich knap vrij en bereikte Pim Plantinga. Die nam de bal ineens en schoot tegen de sterk reddende keeper Arnold de Ruyter. Rust 1-1.

Bijna net zo snel

Beide teams begonnen met dezelfde mensen aan de tweede helft, en weer was CDW direct succesvol. Niet zo rap als eerder, maar als de bal er in de 47e minuut al in ligt doe je het toch niet zo slecht. En weer met dezelfde spelers als eerder. Pim Plantinga ging er weer eens op rechts vandoor, niet voor het eerst troefde hij de linksback van de gasten af. Pim bracht de bal voor het doel, daar was Lars Mulder die aannam, zich half draaide en tussen 2 verdedigers door raak schoot. Die 2-1 werd wel een tik voor de bezoekers. Natuurlijk, ze kunnen goed ballen en dat bewezen ze meerdere keren, maar toch was het meermaals net niet wat hun acties typeerde. Dat kwam mede door het weer perfect functioneren van onze verdediging en keeper Ibi. Onze keeper is niet echt groot, had daardoor even een slecht momentje bij een hoge bal pal voor zijn doel, maar pakte ook een strak en hard schot in de 51e min. perfect uit de benedenhoek. Dat werd achteraf de beste kans voor Oudewater na de rust, vanaf dat moment was er af en toe een counter, verder domineerde CDW. Dat het slechts bij 2-1 bleef kunnen onze aanvallers zich aanrekenen. Net nadat Jens van Doorn ingevallen was voor de aangeslagen Floris van Dijk (54) legde hij de bal mooi achter de laatste linie. Ingmar de Wit was rap weg en kwam voor de keeper. Hij schoot hoog over. Net voor minuut 60, Lars Mulder is er door, heeft te veel tijd nodig en keeper de Ruyter plukt de bal van zijn schoen. Kort daarna, Thijs Wiegers komt er in voor Max Hoogduin (62), Thijs wordt middenvelder, alleskunner Pim wordt back. Dan is het even rustig, met kleine schermutselingen voor beide doelen. Dat duurde minder dan 10 minuten, dan ineens weer vuurwerk voor de doelen. De eerste knal kwam van CDW, Jens van Doorn speelde zich knap vrij en bediende Ingmar op maat. Met de volgende pass op Lars was ook niets mis, met het schot van Lars wel, hij raakte de bal slecht, wat een kans! Dan alle hens aan dek aan de andere kant, Oudewater is er ineens vandoor, dan is het een weelde om een geroutineerde man als Frank Barte achterin te hebben, Ibi hoefde er niet aan te pas te komen, Frank verijdelde de kans. Ook Bart van de Leemkolk had (75e) de pijp leeg, Eren Kurt kwam er in, Thijs Wiegers zakte een linie terug. De eerste pass van Eren was een mooie, Lars ging diep en kreeg de bal op zijn stropdas. Hij kon vrij op de keeper af, speelde de bal iets te ver vooruit en botste met de keeper. Geen doelpunt, de keeper kon na verzorging door. Jens was getergd en wilde wat laten zien, 86e, pass op Ingmar, die kon langs de centrale verdediger glippen en van rechts vrij op het doel afgaan. Ingmar schoot zelf over, Eren stond helemaal vrij voor het doel, dat was kans nummer 4 (of5) die CDW liet liggen. Laatste minuut, dan doe ik het zelf maar leek Jens te denken, hij slalomde er op rechts langs, kwam voor de uitkomende keeper, had zeker de kans om deze naar binnen kappend te omspelen, dat deed hij in deze actie toch ook met 2 spelers. Maar hij schoot, recht tegen de keeper aan. Jammer, hij had zo een prima invalbeurt mooi kunnen bekronen. Scheids Blommensteyn liet nog 3 minuutjes naspelen, toen was het klaar. Zeker op basis van de 2e helft had CDW verdiend gewonnen en ook deze lastige klip omzeild. Maar we zijn er zeker nog niet, het volgende obstakel kondigt zich al aan, uit naar Utrecht waar DVSU ons opwacht. Of er daar voor CDW een revanche voor de schlemielige 0-1 van destijds in Wijk in zit moeten we maar hopen. Zaterdag 13 april om 14.00 uur.

CDW speelde met: Ibi el Salih – Max Hoogduin (Thijs Wiegers) – Roan van Zalingen – Frank Barte – Tim van Ravenhorst – Yoeri Lakerveld – Bart van de Leemkolk (Eren Kurt) – Lars Mulder – Ingmar de Wit – Floris van Dijk (Jens van Doorn) – Pim Plantinga.