Weer complimenten maar geen punten voor CDW.

Op bezoek bij FC Almere heeft CDW met vooral voor de rust uitstekend spel aangetoond dat de slechte beurt tegen Nieuwland een negatieve uitschieter was. Door een vroeg doelpunt nam CDW het initiatief en gaf dat maar zelden af. Almere antwoordde ook snel, na 11 minuten was het weer 1-1. Ondanks meerdere kansen en mogelijkheden voor CDW werd dat de ruststand. In de rust had Almere zich beter gewapend tegen ons spel en namen zij de regie in handen. Dat resulteerde in 2-1 en daarna kreeg vooral Almere nog enkele beste kansen. CDW stond na 78 min. weer met 10 man door 2x geel in 2 minuten, maar de veerkracht was er vandaag weer wel, in de 85e werd het 2-2. Toch weer ging het mis, ondanks enkele zeer goede reddingen van John Verweij vloog de 3-2 er na een scrimmage in (90+3) en direct na de aftrap was heel CDW mee ten aanval en had de opstomende linksback alle ruimte om 4-2 binnen te knallen.
Improviseren pakt goed uit.
Dat Timon Brandsen tegen Almere aan de aftrap zou verschijnen was geen verrassing, wel dat assistent-coach Vincent GrIët na ruim 8 jaren weer voor CDW speelde was wel opmerkelijk. Maar wat moet je dan, Roan van Zalingen is nog niet fit, Pim Plantinga is de volgende verdediger die zeker tot de winterstop ontbreekt en Tim van Ravenhorst zat wel op de bank maar trainde 3 weken niet. Maar dat ging best goed, Vincent hield het 75 minuten vol, hij bracht rust en sturing, dat was prima.
Vanaf het eerste fluitsignaal nam CDW direct het initiatief en dat had de thuisploeg niet verwacht. Druk naar voren en via de snelle mensen op de vleugels op naar het doel van Almere. Succes was er snel, Timon Brandsen onderschepte na 5 min. een aanval op de helft van Almere. Hij had oog voor de situatie en ook een beetje ruimte. Wat volgde was geen pass naar de zijkant maar een knal op het doel van 30 meter. Licht getoucheerd ging de 0-1 strak naar het net. De verrassing had nog groter kunnen zijn als de 0-2 ook geteld had. Die werd uit een corner ingekopt, knap dat de scheids dan overneemt dat het buitenspel was, maar het gebeurde wel. Dat Almere echt wel kan ballen, en dat daar weer dat ene momentje was dat het niet klopte kwam kort daarna, voorzet van rechts, mooi afwerken bij de 2e paal, Lesley Vlieger maakte de 1-1. Dat bracht CDW niet van de kook, de keeper pakte een goed schot van Benjamin Polman, Eren Kurt kon nog net ten koste van een corner afgestopt worden, en Robbin van den Berg kopte een corner tegen de lat. Timon haalde ook nog eens uit en nu redde de keeper ten koste van een corner. De Almeerders haalden ook nog 2 ballen van de doellijn na corners van Yoeri Lakerveld, CDW had de overhand, maar moest wel attent blijven op de linke counters van Almere. Want tussen al het voorgaande moest John Verweij vol aan de bak om een schot van dichtbij te stoppen. Dat deed hij met verve, rust 0-0.
We gaan zo door.
Ondanks de 1-1 was de staf in de rust tevreden, we spelen prima als team, probeer dit vast te houden en misschien hebben we straks iets meer geluk, maar jullie doen het prima. Dat bleek ook, nu met de wind mee speelde CDW zeker in het eerste kwartier weer prima. Wel was te merken dat ook Almere door omzettingen meer grip op de wedstrijd probeerde te krijgen. Net na de 65e minuut lukte dat enkele keren en kwam CDW achterin onder druk. Bij een van die aanvallen in het 16 metergebied kwam Bart van de Leemkolk na een duel ten val. Het 16 metergebied was vol met spelers van beide teams en die hoorden ineens een fluitsignaal van de tot dat moment onberispelijk fluitende scheids ter Hoeve. Strafschop! Wat was er gebeurd dan, sommigen dachten hands, Bart lag op de grond en kreeg de bal tegen zijn lichaam. Nee hoor, hij blokkeerde door er voor te gaan liggen de doorgang voor de aanvaller die kon de bal daardoor niet meer spelen. Pure diefstal, deze beslissing sloeg nergens op maar hielp Almere wel in het zadel. John was er nog dichtbij, maar Mike de Blieck schoot de 2-1 binnen. Daarna kwam Rosh Rigter voor Benjamin Polman. Na die 2-1 was CDW wel even van slag en kreeg John Verweij het ven druk. Een goede redding hield Almere van een grotere voorsprong af en kort daarna werd het net na de dubbele wissel, Vincent en Bart er uit, Tim van Ravenhorst en Lars Mulder er in, nog moeilijker. Ter Hoeve had bij het ene duel gelijk, daar verdiende Robbin van den Berg geel, maar ook de andere gele was weer discutabel, als 2 spelers elkaar in een duel kruisen en niet opzettelijk raken geef je daar geen kaart voor. Dat vond ook Charles Loots, de trainer van Almere. Maar het feit, CDW moest alweer nog ruim een kwartier met 10 man. En dan toch terugkomen tot 2-2. En ook dat zag de trainer van de thuisploeg al aankomen toen Timon Brandsen in de 85e minuut achter een vrije trap ging staan. Van bijna 30 meter plofte de bal binnen. Daarna knokte heel CDW voor iedere meter maar in extremis ging het toch weer mis.
Al in de blessuretijd werd het na een scrimmage 3-2 door Zacharia Lamhamdi en na de door CDW genomen aftrap stormde iedereen mee naar voren om terug te knokken maar Almere onderschepte de bal via back Nicky Baggelaar en die had een vrije loop om de 4-2 achter John te schieten. Weer zuur, maar wel zoals het momenteel loopt als je de rode lantaarn hebt.
Volgende weekend is CDW vrij, daarna volgt een bekerwedstrijd op dinsdag 19 november. En dat wordt een speciale, dan mogen we om 20.00 uur aantreden bij DWOW in Wieringerwerf.
CDW speelde met; John Verweij – Thijs Wiegers – Vincent Griët (Lars Mulder) – Roderik Sybresma – Robbin van den Berg – Bart van de Leemkolk ( Tim van Ravenhorst) – Yoeri Lakerveld – Timon Brandsen – Eren Kurt – Jeff Zichterman – Benjamin Polman (Rosh Rigter).