Zondag 1, seizoen 1999/2000

De verslagen zijn gebaseerd op artikelen uit de Wijkse Courant en het Utrechts Nieuwsblad

10 juli 1999: CDW – FC Utrecht (1-3) : FC Utrecht op zoek naar juiste ritme
Artikel uit Utrechts Nieuwsblad van 12-07-1999 
door Robert Jan van der Horst

WIJK BIJ DUURSTEDE – Routinematig heeft FC Utrecht zich zaterdagmiddag door de tweede oefenwedstrijd gewerkt. Op sportpark Mariënhoeve werd zondag-tweedeklasser CDW met 3-1 geklopt. Waarmee de Utrechtse defensie de eerste tegentreffer in de aanloop naar het nieuwe seizoen incasseerde. Er ging nog meer mis, behalve het foutje van Patrick Zwaanswijk waaruit Lars Piet, de beste CDW-aanvaller, direct na rust op fraaie wijze voor de gelijkmaker zorgde. Net als donderdag werd een strafschop gemist. Kwam de misser tegen Desto op naam van Marinus Dijkhuizen, zaterdag was een elfmetertrap in de eerste helft aan Alfons Groenendijk niet besteed. Voor trainer Mark Wotte zijn de reeks oefenwedstrijden in de voorbereiding op het nieuwe seizoen niet meer dan veredelde trainingen. Althans in de eerste twee weken. “Pas dan gaan we meer naar het resultaat kijken”. De activiteiten op commercieel vlak en in de sfeer van de public relations tellen in deze fase minstens zo zwaar. Daarnaast zijn de oefenwedstrijden tegen doorgaans slecht getrainde amateurs nuttig in de zoektocht van de spelers naar het juiste ritme. Het balgevoel is in de eerste week – FC Utrecht begon vorige week zaterdag met de training – vaak nog niet wat het moet zijn, zware looptrainingen eisen doorgaans in de wedstrijdjes hun tol. Daardoor ontbreekt scherpte. Zoals bij Marinus Dijkhuizen. De aanvaller, gekomen van Cambuur, liet zaterdag enkele dotten van kansen onbenut. Deels door goed keeperswerk van de Wijkse doelman Robin van Gelderen, deels door onvermogen van het nieuwe aanspeelpunt zelf. “Het is toch niet mijn gewoonte om zulke kansen te missen”, aldus Dijkhuizen. “Maar de afgelopen trainingsweek zit behoorlijk in mijn benen. Bovendien hebben we nog niet geoefend op afwerken”. Zelden startte Dijkhuizen de afgelopen seizoenen met zoveel trainingsarbeid. Bij zijn vorige broodheer was hij wel anders gewend. Een gevolg van de nacompetities waarin hij met Cambuur verzeild raakte. “Ik had daarna dan een week of drie vakantie waardoor ik altijd nog wel wat basisconditie had. Daardoor begonnen we in Leeuwarden vaak rustiger. Dit is de laatste seizoenen de meest intensieve voorbereiding die ik tot nu toe heb meegemaakt. Ik kan het merken”. Graag had Dijkhuizen tegen CDW gescoord. “Al was het maar om de gemiste penalty van donderdag te vergeten. Natuurlijk had ik vandaag liever een paar doelpunten gemaakt. Ik ben een aankoop, dus je weet dat de mensen op je letten. Niet dat ik mijn zelfvertrouwen verlies als ik niet scoor, maar het zou ook voor mezelf prettig zijn. Daardoor ga je automatisch wat rustiger spelen”. FC Utrecht had in de eerste helft ruimer afstand moeten nemen dan de 1-0 die halverwege op het scorebord stond. Jamie Forrester rondde in de zevende minuut voorbereidend werk uit de draai professioneel af: 1-0. Een afstraffing voor de dappere thuisploeg bleef uit, omdat de finesse met name bij de matig acterende Didier Martel ontbrak. Na rust incasseerde FC Utrecht eerst de gelijkmaker, daarna zorgde Reinier Robbemond vanaf de stip voor de 2-1. Vervolgens zorgde de ingebrachte jonge lichting voor meer strijdlust. Hendrik van Beelen, donderdag ook al tweemaal succesvol, bekroonde met het hoofd voorbereidend werk van dorpsgenoot Dirk Kuijt: 3-1. Een resultaat waarmee zeker CDW niet ongelukkig was. Er had voor de ploeg van de nieuwe trainer René Versteeg zelfs meer ingezeten, maar aanvaller Eric Klarenbeek wist zich twee keer geen raad toen hij vrij voor doelman Harald Wapenaar mocht aanleggen. Beide keren bleef de van Udinese teruggekeerde doelman met fraaie reflexen overeind. “Ik ben helemaal niet ontevreden”, zei Versteeg na afloop. “Ik vond zelfs dat we in de eerste helft juist wat teveel ontzag hadden voor FC Utrecht”. Ook conditioneel bleef de thuisclub, dat zaterdag de nieuwe overdekte tribune in gebruik nam, aardig overeind. Versteeg: “We hebben de hele zomer eenmaal per week doorgetraind. Normaal gesproken begint onze voorbereiding pas over twee weken, maar het risico op blessures in een dergelijke wedstrijd is te groot als je helemaal niets hebt gedaan”. Bij FC Utrecht bleven Mitchell van der Gaag, Marko van de Knaap, Etienne Shew-Atjon en Ruud Berger licht geblesseerd aan de kant. Pascal Bosschaart herstelde sneller dan gedacht van zijn lies/buikblessure en speelde ruim een uur mee. John de Jong, die later van vakantie terugkeerde, komt vanavond tegen Leerdam Sport voor het eerst deze voorbereiding in actie.
Scoreverloop: 7e minuut 0-1 (Jamie Forrester), 46e minuut 1-1 (Lars Piet), 52e minuut 1-2 (Reinier Robbemond (strafschop)), 63e minuut 1-3 (Hendrik van Beelen).
Toeschouwers: 2000. Scheidsrechter: Cees van de Poll.
FC Utrecht: Harald Wapenaar; Stijn Vreven (75-Patrick Zwaanswijk), Bike Oliseh (46-Henny van Schoonhoven), Patrick Zwaanswijk (61-Jordy Zuidam) en Pascal Bosschaart (61-Emmanuel Nwakire); Jean-Paul de Jong (46-Reinier Robbemond), Theo Lucius, Alfons Groenendijk (61-Hendrik van Beelen) en Jamie Forrester; Didier Martel (46-Tom van Mol) en Marinus Dijkhuizen (61-Dirk Kuijt). CDW: Robin van Gelderen; Paul Wijman; Marco Lakerveld, Wim van Oudbroekhuizen en Olof Mes; Matty van Leeuwen, Kevin de Heus en Lars Piet; Eric Klarenbeek, Peter Straver en Kevin van Kampen. Na rust kwamen Timo Freen, Bart Jan Eissens, Gaby Uljee, Bobby van Leeuwen, Paul Piet, Matty van Leeuwen, Eric van Lavieren, Bas van der Veer, Frank Brouwer, Mark van Winsen en Remco Noordam afwisselend in de ploeg.

5 september 1999: CDW – Turkiyemspor (1-2)
Opstelling: Robin van Gelderen, Eric Klarenbeek, Wim van Oudbroekhuizen (Bart Jan Eissens), Paul Piet, Gerbert Wiegers, Marco Lakerveld, Kevin de Heus (Duncan Houtveen), Mark van Winsen, Olof Mes, Erik Denis, Kevin van Kampen ( Bob van Leeuwen), Matty van Leeuwen.
Doelpunt: Mark van Winsen
CDW begon de competitie met een 1-2 thuisnederlaag tegen het Amsterdamse Turkiyemspor. Mark van Winsen redde de Wijkse eer.

12 september 1999: Houten – CDW (2-1)
Opstelling: Robin van Gelderen, Eric Klarenbeek, Wim van Oudbroekhuizen, Gerbert Wiegers, Marco Lakerveld, Kevin de Heus, Mark van Winsen, Bart Jan Eissens, Olof Mes, Matty van Leeuwen, Bob van Leeuwen.
Scoreverloop: 53e minuut 0-1 Gerbert Wiegers, 72e minuut 1-1, 78e minuut 2-1
Verslag: Houten werd zeventig minuten weggespeeld, maar daarna was het kruit verschoten. Houten won met 2-1. Peter Straver, Gaby Uljee, Erik Denis, en Kevin van Kampen konden door blessures niet meedoen, Paul Piet was net getrouwd en ging op huwelijksreis. De ploeg trok dus gehavend naar Houten. De eerste helft was hier weinig van te merken, de ploeg kreeg kans op kans, maar vergat het overwicht uit te drukken in cijfers. Pas in de tweede helft wisten zij voor het eerst te scoren, Gerbert Wiegers rondde na een één-tweetje met Mark van Winsen af: 0-1. Door het warme weer waren de krachten van de Wijkenaren na zeventig minuten uit de lichamen verdwenen, de thuisploeg nam het heft in handen. Zij deden wat CDW had verzuimd, scoren. Twee keer werd Robin van Gelderen kansloos gelaten. “We hadden veel meer moeten scoren, we hebben onze wil aan hen opgelegd. Vooral de eindpassing was ondermaats en dat koste ons uiteindelijk de overwinning. Volgende week moeten we eindelijk punten gaan pakken”, reageerde René Versteeg.

19 september 1999: CDW – DCO (1-0)
Opstelling: Robin van Gelderen, Eric Klarenbeek, Wim van Oudbroekhuizen, Gerbert Wiegers (Bob van Leeuwen), Marco Lakerveld, Kevin de Heus (46 – Peter Straver), Mark van Winsen, Bart Jan Eissens, Olof Mes, Kevin van Kampen (Duncan Houtveen), Matty van Leeuwen
Scoreverloop: 49e minuut 1-0 (Peter Straver)
Verslag: De eerste overwinning was een feit. Peter Straver scoorde de enige treffer.
Na een paar weken van blessureleed stapte CDW spits Peter Straver eindelijk weer het veld op. In de tweede helft kwam hij in de ploeg. Zijn belang werd al na drie minuten onderstreept. De aanvoerder tikte de bal in de touwen en zorgde zo voor de belangrijke eerste drie punten. Het spel was niet best geweest, DCO kon helemaal geen kansen creëeren. De ploeg was te zwak en de verdediging van de Wijkenaren te goed. De eerste helft werd met 0-0 afgesloten. Achterin bleef de ploeg goed geconcentreerd spelen en voorin kregen zij wat kansen. Na de 1-0 schoot Straver nog een keer op de keeper, in de rebound deed Mark van Winsen hetzelfde en in derde instantie wist ook Eric Klarenbeek de doelwachter niet te passeren.

3 oktober 1999: SDO – CDW (2-2)
Opstelling: Robin van Gelderen, Eric Klarenbeek, Wim van Oudbroekhuizen, Marco Lakerveld, Kevin de Heus, Mark van Winsen (Roland Versteeg), Bart Jan Eissens, Olof Mes (Peter Straver), Gaby Uljee, Kevin van Kampen (Duncan Houtveen), Matty van Leeuwen
Scoreverloop: 6e minuut 1-0, 60e minuut 1-1 (Kevin de Heus) 69e minuut 2-1, 82e minuut 2-2 (Wim van Oudbroekhuizen)
Verslag: De wedstrijd goed en oplettend beginnen was voor CDW nog al eens een probleem. Ook nu stond de ploeg al na vijf minuten spelen met 1-0 achter. Robin van Gelderen kreeg de bal na een door de muur aangeraakte vrije bal niet meer onder controle en grabbelde mis. De Wijkenaren moesten wat terug doen maar zagen de keeper een sta in de weg vormen. Hij hield enkele schoten goed uit het net en hield de thuisploeg overeind. De teller kwam voor de rust hierdoor niet meer in actie. Na de rust was CDW de betere ploeg. Via Kevin de Heus kwam in de vijftiende minuut de 1-1 op het bord te staan. De gelijke stand werd nog geen tien minuten vastgehouden. SDO kwam op een 2-1 voorsprong. De Wijkenaren konden opnieuw de achterstand goedmaken. De aanvallers Roland Versteeg en Peter Straver werden van de bank gehaald. Het was uiteindelijk verdediger Willem van Oudbroekhuizen die de gelijkmaker binnenkopte, 2-2. Verder kwamen de voetballers niet.

10 oktober 1999: CDW – ’t Gooi (2-2)
Opstelling: Robin van Gelderen, Eric Klarenbeek, Wim van Oudbroekhuizen, Marco Lakerveld, Kevin de Heus, Mark van Winsen (45-Peter Straver), Bart Jan Eissens, Olof Mes (45-Paul Piet), Gaby Uljee, Kevin van Kampen, Matty van Leeuwen
Doelpunten: Peter Straver en Wim van Oudbroekhuizen
Verslag: (Wijkse Courant 13/10/99):
CDW in laatste minuut naast ’t Gooi
door Jeroen Brouwer
Fanatiek zijn, doorgaan tot de laatste minuut. Voetbal duurt negentig minuten en soms iets langer. Welke voetballer kent de termen niet, de Duitsers zijn er beroemd om geworden. Op welk niveau een speler ook speelt, zonder inzet komt hij of zij nergens. Afgelopen zondag werd het bewijs weer eens geleverd door Willem van Oudbroekhuizen. De verdediger was een van de weinige Wijkenaren die voor elke bal knokte. Eerst lokte hij handig een vrije trap uit om deze vervolgens binnen te koppen. De uitslag van CDW – ’t Gooi kwam op 2-2.
Op de Wijkse velden voetballen spelers die technisch en tactisch beter zijn dan van Oudbroekhuizen. Op het gebied van mentaliteit zijn er echter zeer weinig voetballers aan te wijzen die hem verslaan. Zijn carriere bracht hem tot de top van het amateurvoetbal en zelfs nu hij qua leftijd op zijn retour lijkt te zijn, kunnen de jongere spelers bij CDW een voorbeeld aan hem nemen. Als medespelers domme fouten maken, wil hij nog wel eens naar hen uitvallen, maar in de strijd gaat hij altijd voorp. Vorige week kopte hij tegen SDO al de gelijkmaker binnen. Zondag herhaalde hij deze actie. Bij een 1-2 achterstand zond trainer René Versteeg hem als extra spits naar voren. Van Oudbroekhuizen kopte al veel vrije ballen goed door, maar hier werd geen gebruik van gemaakt. Vlak voor tijd liet hij zich in de voeten aangooien. Als een volleerd technicus draaide hij weg van twee tegenstanders. Een van hen tikte hem aan waardoor CDW een vrije trap kreeg. Kevin van Kampen draaide deze goed naar de tweede paal waar de verdediger de bal in kon koppen. De 2-2 kwam zo op het bord.
Gelegenheidsaanvoerder
De Wijkenaren waren heel simpel op een 0-2 achterstand gekomen. Zelf kregen zij de eerste mogelijkheden. Na een fraaie combinatie tussen van Kampen en Mark van Winsen kreeg Eric Klarenbeek de bal op de zestienmeterlijn aangespeeld. De spits zag zijn schot met moeite uit de hoek gewerkt worden door Justin de Gier, zoon van oud betaald voetballer uit Cothen, Bob de Gier. De tegenstander liet het middenveld vaak open en Bart Jan Eissens maakte hier gebruik van. De gelegenheidsaanvoerder liep op met de bal. Zijn medespelers liepen allemaal naar elkaar toe en liepen zo de ruimte dicht. Eissens verloor de bal en ’t Gooi had een vrije doortocht. De verdedigers van CDW letten niet op en de stand was 0-1. Ook bij de tweede tegentreffer waren er teveel Wijkse spelers niet goed met de wedstrijd bezig. De gasten mochten een corner nemen die in eerste instantie werd afgeslagen. De bal kwam wederom in hun bezit en links liep er een speler helemaal vrij. Deze kon vrij voorgeven en een ander kon de bal vrijstaand achter Robin van Gelderen koppen, 0-2. Omdat Klarenbeek vlak voor het rustsignaal een bal net niet goed genoeg raakte was deze tussenstand tevens de ruststand. Tijdens de theepauze werden Mark van Winsen en Olof Mes gewisseld voor Peter Staraver en Paul Piet. Ook dat was van doorslaggevende betekenis. Piet, wissel omdat hij terugkomend van zijn huwelijksreis nog conditie tekort kwam voor een hele wedstrijd, bracht wat lijnen in het Wijkse spel. Niet al zijn passes kwamen goed aan, maar CDW ging wel beter voetballen. Straver mistte nog wedstrijdritme om als basisspeler te starten. Hij liet echter zien dat er volgende week een beroep op hem gedaan kan worden. Hij hield de ballen vast en toonde zijn scherpte door een goede voorzet van Matty van Leeuwen achter de blunderende keeper te koppen., 1-2. De tegenstanders verzuimden hun counters doeltreffend af te maken, waardoor CDW een kans op een punt hield. Met van Oudbroekhuizen aan het roer behaalden de Wijkenaren het punt dan ook. De kampioensaspiraties liggen echter achter in de koelkast. Met vijf punten uit evenveel partijen is het onderste deel van de ranglijst in zicht. Maar indien de jongere spelers goed kijken naar van Oudbroekhuizen komt het wel goed met de Wijkenaren.
Afspraken niet nagekomen
“We hadden afgesproken om de ruimte klein te houden. ’t Gooi heeft namelijk een goed voetballende ploeg die geen ruimte moet krijgen. Bij de tegendoelpunten werden deze afspraken niet nagekomen en moesten we weer tegen een achterstand aan gaan werken”, zei Versteeg na de wedstrijd, “In de rust hebben we gezegd om de eerste helft maar te vergeten en via twee wissels gooiden we de boel om. Gelukkig pikten de jongens het goed op en kwamen we nog gelijk. Straver lijkt nu weer fit. Piet komt er weer aan en ook Gerbert Wiegers kan misschien volgende week weer spelen. Wat dat betreft komen we inderdaad weer wat breder in het materiaal te zitten, waardoor we misschien weer naar boven kunnen gaan kijken.” Terug

17 oktober 1999: de Brug – CDW (2-4) 
Opstelling: Robin van Gelderen, Eric Klarenbeek (80-Mark van Winsen), Wim van Oudbroekhuizen (75- Wim van Oudbroekhuizen), Marco Lakerveld, Kevin de Heus, Peter Straver, Olof Mes, Paul Piet, Gaby Uljee, Kevin van Kampen, Matty van Leeuwen
Doelpunten: Eric Klarenbeek (2), Mark van Winsen, Peter Straver
Verslag: Het collectief won het van de individuele klasse. Het hobbelige veld van De Brug was ook veel te hobbelig voor technische hoogstandjes. Toch maakte De Brug met persoonlijke klasse het de Wijkenaren een uur lang moeilijk. Eric Klarenbeek scoorde weliswaar na ruim een kwartier 0-1, maar na een vrije trap kwam de thuisploeg weer snel langszij. Peter Straver die voor het eerst dit seizoen vanaf het begin in de basis stond, kwam daarna tot twee keer toe alleen voor de keeper. Nu toonde de spits zich niet zo trefzeker. Daardoor kon de Brug voor rust een voorsprong nemen. Maar CDW mocht niet klagen over de beslissing van de scheidsrechter die daarna volgde. De bal sprong tegen de handen van een verdediger van de thuisploeg, waarna de arbiter de bal op de stip legde. “Een cadeautje,” vond trainer René Versteeg. “Het was aangeschoten hands.” Klarenbeek klaarde het karwei vanaf elf meter met succes. Na rust leek de pijp leeg bij De Brug. CDW kreeg steeds meer vat op de tegenstander en een treffer hing in de lucht. Mark van Winsen zette zijn ploeg op voorsprong. De aanvaller had net Klarenbeek afgelost. CDW rook zijn kans en wilde nog wel een vierde treffer. Die kwam er. Straver maakte zijn missers in de eerste helft goed.

23 oktober 1999: CDW – IJsselmeervogels (beker) (0-1)
Opstelling: Robin van Gelderen, Eric Klarenbeek (Bobby van Leeuwen), Wim van Oudbroekhuizen, Paul Piet, Gerbert Wiegers, Marco Lakerveld, Mark van Winsen (Roland Versteeg), Olof Mes, Kevin van Kampen, Matty van Leeuwen (Bart Jan Eissens), Gaby Uljee.
Scoreverloop: 32e minuut 0-1.

Verslag: (Wijkse Courant 27/10/99)
Bevlieging voor IJsselmeervogels genoeg, CDW ongelukkig uit beker
De laatste jaren werkte de zondagploeg van CDW zich in de beker op tot een heuse reuzendoder. Vorig jaar werden de zaterdaghoofdklassers Spakenburg en GVVV nog uitgeschakeld. De zondagtopamateurs van Hilversum schakelden de ploeg in de halve finale uit. Afgelopen zaterdag speelden de Wijkenaren tegen IJsselmeervogels, een andere topper uit de hoofdklasse van de zaterdagamateurs. De ploeg was niet de mindere, maar verloor ongelukkig met 0-1, een vrije trap werd in de bovenhoek gekruld.
Twee jaar geleden werden de voetballers uit Spakenburg nog met overmacht amateurkampioen van Nederland, en ook vorig jaar kwamen ze daar dichtbij. Dit jaar gaat het wel minder. Enkele spelers zijn vertrokken om ergens anders geld mee te pikken. Van tevoren had trainer René Versteeg de tegenstander goed bestudeerd. “Ze spelen ver van hun eigen doel en laten veel ruimte achter de verdedigers liggen. Voor ons is het zaak om hiervan gebruik te maken.” Vrijdagavond kreeg de trainer een teleurstelling te verwerken. Spits Peter Straver kon vanwege een buikspierblessure niet meedoen. “Op mijn werk schoot het er in één keer in. Samen met fysiotherapeut Ruud Onink hebben we nog alles proberen recht te zetten, maar het mocht niet baten. Ik kan niet spelen, hoe mooi de tegenstander ook is,” legde Straver uit. “Ons plan valt nu voor een deel in duigen, maar we moeten gewoon lekker voetballen en uitgaan van onze eigen kracht. Dan zien we wel waar we eindigen,” meende Versteeg. Vervanger voor Straver was Mark van Winsen, vorige week nog succesvol als invaller. Al snel in de wedstrijd bleek dat CDW niet de mindere was. Het spel speelde zich vaak af op de Wijkse speelhelft. IJsselmeervogels probeerde de thuisploeg onder druk te zetten. Zij slaagden er aardig in om voetballend uit te verdedigen. Mogelijkheden bleven veelal uit. Paul Piet gaf zijn verdediging goed rugdekking. De eerste 25 minuten waren saai en de eerste grote kans was voor Eric Klarenbeek. Gerbert Wiegers stuurde de aanvaller in de ruimte, het plan van Versteeg werkte. Klarenbeek speelde zijn tegenstander door de benen en liep alleen op de keeper af. Naast hem liep Mark van Winsen vrij, Klarenbeek probeerde het echter zelf en schoot naast. Na iets meer dan een half uur maakte een Wijkenaar een kleine overtreding, de scheidsrechter gaf een vrije trap, de bal lag op 25 meter van het doel, topamateur Melchior Beukers liet zien hoe deze genomen moest worden. Robin van Gelderen zweefde kansloos naar de bovenhoek, 0-1. Zonder echt gevaarlijk te zijn hadden de gasten toegeslagen. De tweede helft probeerden de Wijkenaren het anders, de drie aanvallers stonden niet meer kort bij elkaar, maar kwamen op de vleugel te lopen. De veldbezetting kwam beter uit en de zaterdagploeg werd onder druk gezet. Bobby van Leeuwen kwam in het veld voor Klarenbeek, Roland Versteeg voor Matty van Leeuwen. IJsselmeervogels probeerde eerst nog het gat te vergroten, al snel werden zij teruggedrongen. Veel voetbal zat er bij de Spakenburgers niet in, slechts met lange ballen werden de spitsen aan het werk gezet.

Kansjes
De Wijkse ploeg voetbalde vrij, zonder zorgen. En ze kregen kansjes. Van Winsen zag een voorzet op zich afkomen, maar Gaby Uljee haalde de bal net voor hem weg. Paul Piet schoot een teruggelegde bal niet hard genoeg in. Kevin van Kampen schoot naast. De grootste mogelijkheid was voor Willem van Oudbroekhuizen. Via een mooie combinatie kreeg hij de bal. Hij kapte een tegenstander uit, maar moest met zijn linkerbeen inschieten, de keeper wist het schot met zijn benen uit het net te houden. De tijd vorderde zonder dat er doelpunten vielen. Olof Mes zette in blessuretijd nog een keer aan voor een actie. De linkervleugelverdediger ging een één-tweetje aan met Willem van Oudbroekhuizen maar werd toen neergetikt. Een vrije trap op achttien meter van het doel. Paul Piet ging achter de bal staan, zijn trap vloog echter over het doel heen. De hoop vloog mee, CDW kon niet meer tot scoren komen.

Meer verdiend
Trainer René Versteeg vond dat zijn ploeg meer had verdiend. “Zeker in de tweede helft waren wij beter. De eerste helft kwamen we te weinig naar voren en te weinig over de vleugels. Doordat de spitsen verder naar de lijn gingen spelen en er van achteruit goed doorgeschoven werd, konden we druk zetten. Het spel ging beter lopen en we kregen een paar kansen. Dan is het jammer dat de eerste kans er niet ingaat, anders komen we voor en loopt de partij misschien anders. Toch kan ik over het algemeen wel tevreden zijn, ook al verloren we schlemielig. Zij maakten de vrije bal wel en wij niet. We hebben mogelijkhden gehad en niet gescoord. De ploeg verdiend een compliment, er is hard gewerkt en dat geeft vertrouwen voor de toekomst.” Terug

31 oktober 1999: CDW – Blauw Wit (2-1)
Opstelling: Robin van Gelderen, Peter Straver, Gerbert Wiegers (88-Kevin de Heus), Wim van Oudbroekhuizen, Eric Klarenbeek, Kevin van Kampen, Matty van Leeuwen, Paul Piet, Marco Lakerveld, Olof Mes (64-Mark van Winsen), Gaby Uljee.
Doelpunten: Kevin van Kampen en Eric Klarenbeek
Verslag: CDW-trainer René Versteeg wilde met de winterstop bij de eerste vijf staan. En het zag er steeds meer naar uit dat het zijn ploeg ging lukken. Versteeg kende voor het eerst een volledig fitte selectie en de ploeg begon langzaam in vorm te komen. Tegen Blauw Wit gaven de Wijkenaren al een voorproefje. Peter Straver kwam al vroeg in de wedstrijd in beeld. De spits, die lang kampte met een blessure en nu hersteld lijkt, schoof echter net naast. Kort daarop schoot de aanvaller wel raak, maar nu gooide de scheidsrechter roet in het eten. Hij keurde de treffer af wegens buitenspel. Toch kwam CDW voor rust nog op voorsprong. Uit een hoekschop scoorde Kevin van Kampen 1-0. Maar CDW kreeg het na deze treffer toch nog voor de kiezen. Blauw Wit joeg de bal hoog voor het Wijkse doel in de hoop op een ‘gelukkige’ kopbal. En die kwam er. Na een kwartier in de tweede helft verloor CDW even de controle. Maar de ploeg herstelde zich snel. Matty van Leeuwen bracht Eric Klarenbeek in positie, die de kans met beide handen greep. Daarna volgden nog enige hectische minuten waarin een treffer van Blauw Wit werd afgekeurd wegens hands.

14 november 1999: CDW – Osdorp/SPORT (6-0)
Opstelling: Robin van Gelderen, Peter Straver, Gerbert Wiegers (65 – Olof Mes), Wim van Oudbroekhuizen, Eric Klarenbeek, Kevin van Kampen, Matty van Leeuwen (78 – Kevin de Heus), Paul Piet, Marco Lakerveld, Gaby Uljee (65 – Bobby van Leeuwen), Mark van Winsen
Doelpunten: 17e minuut 1-0 (Wim van Oudbroekhuizen), 22e minuut 2-0 (Peter Straver), 40e minuut 3-0 (Peter Straver), 60e minuut 4-0 (Peter Straver), 78e minuut 5-0 (Eric Klarenbeek), 86e minuut 6-0 (Peter Straver)
Verslag: Bij de eerste goede aanval kopte Mark van Winsen op de lat. Na een kwartier was het wel raak. Willem van Oudbroekhuizen kopte een hoekschop van Gerbert Wiegers binnen. Eric Klarenbeek onderschepte even later de bal en gaf gelijk goed voor op Peter Straver, de spits kapte zijn tegenstander uit en zorgde voor 2-0. Dezelfde speler tikte ook een voorzet van Matty van Leeuwen binnen, 3-0 was de ruststand. In de tweede helft werd het spel aan Amsterdamse kant agressiever, een speler kreeg twee keer geel en dus rood. Straver scoorde vrolijk verder, 4-0. Een Amsterdammer kon alles niet verwerken en reageerde zijn frustatie af op de achillespees van Straver. Hij kreeg een rode kaart. Tegen negen man maakten Klarenbeek en Straver het karwei goed af, 6-0 was de einduitslag.

21 november 1999: Neerlandia/SLTO – CDW (0-0)
Opstelling: Robin van Gelderen, Marco Lakerveld, Paul Piet, Wim van Oudbroekhuizen, Kevin van Kampen, Gaby Uljee, Matty van Leeuwen, Gerbert Wiegers, Peter Straver, Mark van Winsen en Eric Klarenbeek
Verslag: CDW trainer René Versteeg kon niet leven met de uitslag. Neerlandia heeft zich gepresenteerd als een van de mindere ploegen in de competitie. Versteeg had dan ook stilletjes gerekend op een overwinning. De aansluiting met de top was dan een feit geweest. Vanaf de aftrap nam de thuisploeg het initiatief, de eerste hoekschop werd op de paal getikt. CDW vond de goede organisatie, waardoor het bij deze ene kans bleef. De Wijkenaren kregen verschillende mogelijkheden. Gaby Uljee zag twee kopballen in het zijnet belanden en Matty van Leeuwen had geen geluk met een afstandsschot. Eric Klarenbeek schoot vanaf de zestienmeterlijn de bal goed in, een verdediger kreeg op de lijn de bal op zijn knie waardoor de bal voorlangs ging. In de tweede helft speelde de thuisploeg agressiever en werd de aanvalsopzet van CDW in een vroeg stadium onderbroken. De ploeg ging teveel praten en kwam niet meer daar waar het hoort te zijn, de 0-0 stand bleef zo op het bord staan.

28 november 1999: Turkiyemspor – CDW (3-2)
Opstelling: Robin van Gelderen, Marco Lakerveld, Paul Piet, Wim van Oudbroekhuizen, Kevin van Kampen, Gaby Uljee, Matty van Leeuwen, Gerbert Wiegers, Peter Straver, Mark van Winsen (62-Kevin de Heus) en Erik Denis (46-Eric Klarenbeek)
Scoreverloop: 32e minuut 1-0, 48e minuut 1-1 (Eric Klarenbeek), 50e minuut 1-2 (Peter Straver), 80e minuut 2-2, 85e minuut 3-2
Verslag: Het was een strijd tussen twee ploegen die beide voor de overwinning gingen. En die tegen elkaar opgewassen waren. Turkiyemspor stond bekend om de individuele kwaliteiten van de spelers, terwijl CDW als team goed voor de dag kwam. Daarbij scoorden beide rivalen makkelijk. De Wijkenaren moesten de goede reeks, zeven wedstrijden ongeslagen, bij de Amsterdammers zien vol te houden. Het eerste kwartier was ook in het voordeel van de gasten. Gaby Uljee kopte een corner van Erik Denis op de lat. Na dit kwartier nam de thuisploeg het initiatief langzaam over. Robin van Gelderen hield zijn ploeg op de been door een doorgebroken speler van het scoren af te houden. Na een half uur spelen was ook hij verslagen, 1-0. Na de rust nam CDW het heft in handen en de ingevallen Eric Klarenbeek kopte rond de twintigste minuut goed de verdiende 1-1 binnen. Twee minuten later drukte Peter Straver het spel uit in cijfers, hij scoorde 1-2. Nadat de arbiter een vrije trap van de thuisploeg afkeurde, begon het publiek zich meer en meer met de wedstrijd te bemoeien. De scheidsrechter liet zich onder druk zetten. Een Wijkenaar kreeg ongelukkig de bal tegen zijn hand, strafschop en 2-2. Met nog iets meer dan vijf minuten te spelen tikte een gastheer in buitenspelpositie de bal in het doel. De man in het zwart durfde de goal niet af te keuren, 3-2 voor Turkiyemspor. Peter Straver kon alsnog voor de beloning zorgen, hij faalde echter van elfmeter.

5 december 1999: CDW – Houten (3-1)
Opstelling: Robin van Gelderen, Marco Lakerveld, Paul Piet, Wim van Oudbroekhuizen, Kevin van Kampen, Gaby Uljee, Matty van Leeuwen, Gerbert Wiegers, Kevin de Heus (68-Erik Klarenbek), Peter Straver en Erik Denis
Doelpunten: Gerbert Wiegers (1-0), Erik Denis (2-0) en Peter Straver (3-1)
Verslag: (Utrechts Nieuwsblad 6/12/99)

Winnaar van streekderby nog in de strijd om periodetitel met Blauw Wit, CDW haalt in thuisduel z’n gram op Houten
Hans van Echtelt

Wijk bij Duurstede. Het is goed dat er in het amateurvoetbal nog vechtjassen rondlopen als Wim van Oudbroekhuizen en Edgar Aalbertsen. De streekderby tussen CDW en Houten werd vooral leuk wanneer deze listige karaktervoetballers aan de bal waren. Speltechnisch maar vooral verbaal deden ze allebei van zich spreken zonder een kaart op te lopen. Maar aan het einde van de wedstrijd kon van Oudbroekhuizen het hardst lachen, CDW had met 3-1 gewonnen en daarmee revanche genomen voor de schlemielige nederlaag (2-1), destijds in Houten geleden.
“Een verdiende nederlaag, we hebben te laat ons ware gezicht laten zien,” moest Peter Moens, middenvelder van Houten toegeven. “Te lang had de tegenstander het initiatief, we konden met name voor rust te weinig dreiging veroorzaken.” CDW-trainer René Versteeg had toch nog even onrustig op de bank gezeten. “Er kan altijd een balletje verkeerd vallen bij 2-1, dan hadden we toch nog belangrijke punten verspeeld. nu doen we mee om de periodetitel, samen met Blauw Wit. En dat was ons uitgangspunt van vandaag.” Voor Houten golden andere belangen. Bert Trappel miste vier vaste waarden waarvan het wegvallen van de balvaste Oscar Nieuwland voorin de belangrijkste aderlating was. CDW daarentegen had in Peter Straver wel permanente dreiging voorin, de spits was in z’n eentje verantwoordelijk voor twee strafschoppen. De eerste werd benut door Gerbert Wiegers, de tweede werd door Straver zelf op de paal geschoten. Vorige week had de aanvoerder ook al van elf meter gefaald tegen koploper Turkiyemspor waardoor de Wijkse formatie zichzelf een verdiend gelijkspel ontnam. Gisteren bleef de misser zonder gevolgen, omdat Straver even later toch 3-1 maakte, nadat Wiegers hem onzelfzuchtig voor een leeg doel had gezet. René Versteeg herademde op de bank, want onder de impulsen van Aalbertsen had Houten in de slotfase opponent CDW toch nog even de duimschroeven aangezet. Doelman Robin van Gelderen, nogal wat kilo’s aan de zware kant, had moeten capituleren voor een inzet van Arjan Koppel, nadat de Wijkse ploeg met beter veldspel een uur lang heer en meester was geweest.

Glansrol
Met een glansrol voor middenvelder Matty van Leeuwen (ex-SVL) die regelmatig aan de rechterkant penetreerde en voor Gerbert Wiegers die keer op keer goede passes verzond en ook verdedigend zijn mannetje stond. Scheidsrechter Both had voor de streekderby overigens nogal wat gele kaarten (zes in totaal) in petto zonder dat de wedstrijd ontspoorde. Pas in het laatste half uur was even van een echte derbysfeer sprake toen Houten de schroom van zich afwierp en de handschoen opnam. Het bleek te laat om CDW echt te verontrusten. Verdediger Wim van Oudbroekhuizen: “In Houten hadden we destijds ook al het beste van het spel, maar toen lieten we ons in de slotfase verrassen. Dat spookte nu ook weer even door m’n hoofd, maar gelukkig bleven we nu goed bij de les en konden de wedstrijd redelijk gemakkelijk uitspelen.” Voor CDW volgen nu twee cruciale uitduels tegen DCO en Velsen, volgens trainer Versteeg een mooie springplank vlak voor de winterstop. “Willen we dit seizoen ambities hebben, moeten we dan onze slag slaan.” Voor Houten volgen al even belangrijke confrontaties met SDO en de Brug, vooral de laatste ploeg is een belangrijke rivaal in de strijd om de onderste plaatsen. Het was gisteren duidelijk dat de formatie van Trappel juist tegen de concurrentie zijn slag zal moeten slaan. Of zoals Peter Moens hetuitdrukte: “Het zal nog lastig voor ons worden, maar met hard werken moet het lukken.” Terug

16 januari 2000: de Meern – CDW (4-0)
Opstelling: Robin van Gelderen, Marco Lakerveld (75-Bart jan Eissens), Paul Piet, Wim van Oudbroekhuizen, Kevin van Kampen (64-Olof Mes), Matty van Leeuwen, Bobby van Leeuwen, Peter Straver, Mark van Winsen (68-Roland Versteeg), Kevin de Heus en Erik Denis (46-Eric Klarenbeek)
Scoreverloop: 15e minuut 1-0, 60e minuut 2-0, 63e minuut 3-0, 85e minuut 4-0
Verslag: (Utrechts Nieuwsblad 17/1/2000)

De Meern heeft baat bij geheim wapen
Door Hans van Echtelt
Aan het begin van dit seizoen speelde hij nog als voorstopper. Maar sinds Hans de Wit hem als geheim wapen in de aanvalslinie heeft geposteerd, blijkt Patrick van Zijl een openbaring als stoorzender en goaltjesdief. Ook CDW weet sinds gisteren dat De Meern weer doeltreffend kan zijn wanneer het nodig is.
De Wijkenaren verloren met liefst 4-0, twee treffers kwamen van de voet van de voormalige verdediger. Terecht werd hij tot man van de wedstrijd uitgeroepen. De doortastendheid van De Meern gaf de doorslag tegen CDW, want qua veldspel ontliepen beide ploegen elkaar weinig. De Wijkse formatie domineerde zelfs grote delen van de eerste helft, maar in de buurt van de betrouwbare sluitpost Ron Heemskerk was het behelpen geblazen. Drie opgelegde kansen op rij werden verprutst: achtereenvolgens konden Kevin van Kampen, Mark van Winsen en Kevin de Heus niet toeslaan. In de tweede helft zou De Meern laten zien hoe je doeltreffend moet handelen in het strafschopgebied. De ploeg verscheen niet vaak in de buurt van Robin van Gelderen, maar het was meteen raak wanneer zich een mogelijkheid voordeed. Patrick van Zijl die voor rust ook al koelbloedig had gescoord bij een van de spaarzame uitbraken van de thuisclub, was opnieuw niet af te stoppen. Hij bracht eerst de 2-0 op zijn naam en werd vervolgens in de mangel genomen door de talentvolle maar onervaren Marco Lakerveld. De strafschop werd bijna gestopt door Van Gelderen, die de bal via zijn vingertoppen alsnog in zijn doel zag verdwijnen.

Typerend
Het was een typerend beeld van de wedstrijd. Waar Wim van Oudbroekhuizen voor rust de paal raakte bij een harde omhaal, was het bij De Meern wel raak toen vleugelverdediger Barend Schrijvers een wonderschone aanval opzette aan de rechterkant. Deze werd door Ronald Ausma met een al even mooie knal bekroond: 4-0. CDW duizelde en wekte geen moment de indruk zelfs maar aan een tegenoffensief toe te kunnen komen. Topscorer Peter Straver lag aan de ketting en het gemis van spelmaker Gerbert Wiegers (op wintersport) en de behendige aanvaller Eric Klarenbeek (disciplinair geschorst) deed zich pijnlijk voelen. Door deze gang van zaken heeft De Meern ineens goede uitzichten gekregen op de tweede periodetitel. De formatie van de naar zaterdagclub Montfoort vertrekkende Hans de Wit heeft twee niet onoverkomelijke duels voor de boeg (Osdorp en Velsen) maar de oefenmeester rekent zich nog niet rijk. ,,We hebben het tegen CDW goed gedaan, op het beslissende moment waren we beter bij de les. Maar iedere wedstrijd staat op zichzelf, we mogen niet verslappen.” Zijn voormalige Elinkwijk-collega René Versteeg die intussen voor een jaar bij CDW bijtekende, kan De Wit een goede dienst bewijzen door komende zondag thuis van Velsen te winnen. ” Deze nederlaag is voor ons een bittere pil. Zeker na het geslaagde trainingsweekeinde dat we in Limburg hebben gehad en waarin we ook nog met 10-0 wonnen van Chevremont. Maar het spelletje vereist ook slimheid, zeg maar voetbalgogme. Dat heeft De Meern momenteel wel in huis, bij ons moet het nog groeien. Soms zijn we nog wat te speels, maar het komt wel goed met CDW”. Overigens ging bet slimste doelpunt op Fletiomare niet eens door, omdat de overigens voortreffelijk leidende Jos Boerema voor een keer de voordeelregel vergat. De uitgekiende boogbal van Marcel van de Heuvel vloog over de verblufte Van Gelderen, maar nu had CDW even het geluk aan haar zijde. Het zou een van de weinige keren zijn op deze druilerige middag.

30 januari 2000: CDW – SDO (2-4)
Opstelling: Robin van Gelderen, Paul Piet (72-Olof Mes), Wim van Oudbroekhuizen, Gaby Uljee, Matty van Leeuwen, Bobby van Leeuwen (45-Marco Lakerveld), Gerbert Wiegers, Peter Straver, Mark van Winsen (45-Remco Noordam), Kevin de Heus en Erik Denis
Scoreverloop: 33e minuut 0-1, 47e minuut 0-2 (e.d), 49e minuut 0-3 (pen.), 63e minuut 1-3 (Gaby Uljee), 76e minuut 2-3 (Erik Denis), 84e minuut 2-4
Verslag: (Wijkse Courant 2/2/2000)

Emoties lopen hoog op bij CDW tegen SDO, Nederlaag voor CDW 
De enige vertegenwoordiger uit de gemeente die moest aantreden was de hoofdmacht op zondag van CDW. Het eerste veld was wel onbespeelbaar geraakt door het slechte weer maar op het tweede veld kon gevoetbald worden. De Wijkenaren gingen met 2-4 ten onder tegen SDO uit Bussum.
De eerste wedstrijd van de derde en laatste periode. Indien CDW nog wat klaar wilde maken moest het nu gebeuren. Kevin van Kampen en Erik Klarenheek moesten geblesseerd en geschorst toekijken vanaf de zijlijn. Samen met de rest van het publiek zagen zij hun ploeg in de eerste helft op een achterstand komen, 0-1. Net voor de pauze probeerde de Wijkse formatie iets terug te doen. Peter Straver nam een voorzet op zijn borst aan maar hij treuzelde te lang. Zijn tegenstander tikte de bal weg. Het ronde projectiel belandde echter voor de voeten van Gerbert Wiegers. De hal stuiterde net te hoog op, anders had de rossige middenvelder de 1-1 kunnen binnentikken. Zijn schot ging naast. In de tweede helft moest alles beter gaan. De gasten kwamen echter nog beter uit de startblokken en mochten een corner nemen. Keeper Robin van Gelderen leek deze onschadelijk te maken. Zijn handen kregen echter geen vat op de bal en deze viel tussen een kluitje spelers in. Zeven verdedigers konden het niet bolwerken tegen twee spitsen. Een van deze voorwaartsen werkte de hal zachtjes in de touwen. De Wijkenaren bleven teleurgesteld achter na de 0-2. De thuisploeg moest nu vol in de aanval en deed dit ook. Wiegers probeerde door het midden een aanval op te zetten maar hij werd onderuit getikt. De vrije bal was ongeveer dertig meter van bet doel maar Willem van Oudbroekhuizen waagde toch een poging. De keeper kon met moeite de bal uit de hoek krijgen. De Bussummers konden de bal wel in het spel houden en bouwden aan een snelle tegenaanval. De spits werd diep gestuurd en won bet sprintduel van Marco Lakerveld. De verdediger herstelde dit vervolgens met een uitstekende sliding. De scheidsrechter stond er ver bij vandaan maar constateerde een overtreding. Een strafschop was het gevolg. Onberispelijk werd CDW op een 0-3 achterstand gezet. Hierna ebde het geloof in een goede afloop helemaal weg bij de Wijkse mannen. Toch wisten zij kans op kans te creëren. Elke voorzet leverde wel wat op. Remco Noordam kreeg de bal een paar keer net niet voldoende onder controle, Straver kon een voorzet simpel binnenkoppen, maar kopte naast. Gaby Uljee was wel succesvol met zijn hoofd. Een strakke vrije trap van Erik Denis belandde in het net, de 1-3. Er was nog meer dan 25 minuten te spelen en het bleef kansen regenen voor CDW. Van Oudbroekhuizen wilde een bal in een keer nemen maar een medespeler liep in de weg. Noordam weigerde hierna een hal terug te leggen op Wiegers die er beter voorstond. Met nog meer dan tien minuten kreeg CDW een ingooi. Wiegers kreeg deze toegegooid. Hij speelde de bal naar Van Oudhroekhuizen, die breed legde op Denis. De middenvelder scoorde simpel 2-3. De ploeg kreeg weer hoop. In de laatste minuut versierde SDO nog een corner. Deze werd teruggelegd naar de zestien meter, zonder dat er een Wijkenaar op afliep. De hal werd in een keer keihard in de touwen geschoten. Met de 2-4 was het over en uit. De frustraties liepen, mede door bet zwakke leiden van de scheidsrechter, hoog op. Lakerveld maakte nog een harde tackle op de hal. Een tegenstander werd hierdoor gevloerd en een andere Bussummer vloog er bovenop. Hierdoor ontstond een schermutseling. De arbiter reageerde met twee rode kaarten, waarvan één voor de Wijkse verdediger. Na het fluitsignaal ontstond voor de tweede keer een vechtpartij, met Van Oudhroekhuizen in een hoofdrol. De harde verdediger die normaal wel fel is maar geen vechtersbaas, kreeg enkele ziekten naar zijn hoofd geslingerd. Hierna botvierde hij alle frustraties. Zijn ploeggenoten stonden hem bij; een massale vechtpartij leek aanstaande. De rust keerde echter snel terug op het veld en van slachtoffers was geen sprake.

6 februari 2000: ’t Gooi – CDW (1-4)
Opstelling: Robin van Gelderen, Olof Mes, Wim van Oudbroekhuizen, Matty van Leeuwen, Bobby van Leeuwen, Marco Lakerveld, Gerbert Wiegers, Mark van Winsen (67-Eric Klarenbeek), Remco Noordam (72-Peter Straver), Kevin de Heus en Erik Denis
Scoreverloop: 34e minuut 0-1 (Mark van Winsen, 43e minuut 0-2 (Mark van Winsen), 50e minuut 1-2, 51e minuut 1-3 (Mark van Winsen), 90e minuut 1-4 (Eric Klarenbeek)
Verslag: Daar waar CDW de laatste weken teveel kansen miste, slaagde de ploeg zondag eindelijk wel in zijn opzet. Tegen De Meern en SDO liep de ploeg van coach René Versteeg nog tegen twee zeperds op. Dit was reden genoeg voor een goede praatsessie. Dat leverde succes op, ondanks dat spits Peter Straver geblesseerd op de bank zat. Paul Piet raakte tijdens de warming-up ook nog geblesseerd. Mark van Winsen verving Piet en deed dit met grote klasse. In het begin waren beide ploegen nog aan elkaar gewaagd, maar na twintig minuten verplaatste het duel zich langzaam naar de helft van de Hilversummers. CDW won meer persoonlijke duels en dat leverde voor rust twee treffers op. Tien minuten na de thee scoorde ’t Gooi uit het niets de 1-2. Het dreigende gevaar werd gelijk onschadelijk gemaakt door CDW. Gerbert Wiegers maakte een solo en Van Winsen scoorde bij de tweede paal (1-3). De strijd was beslist. In de laatste tien minuten kon invaller Straver voor 1-4 zorgen: hij schoot echter op de paal. De andere invaller Eric Klarenbeek was hem goed gevolgd en schoot zijn ploeg alsnog naar de 1-4 eindstand.
“Een compliment voor bet collectief. We speelden degelijk en hebben weer een beetje aansluiting gekregen in de strijd om de derde periode. We spelen dus nog niet voor niets”, zei de trainer.

13 februari 2000: DCO – CDW (3-1)
Opstelling: Robin van Gelderen, Olof Mes, Wim van Oudbroekhuizen, Matty van Leeuwen (46-Eric Klarenbeek), Bobby van Leeuwen (62-Kevin van Kampen), Gaby Uljee, Gerbert Wiegers, Mark van Winsen (80-Peter Straver), Remco Noordam, Kevin de Heus en Erik Denis
Scoreverloop: 5e minuut 0-1 (Gerbert Wiegers), 22e minuut 1-1, 53e minuut 2-1, 93e minuut 3-1
Verslag: Waar de ploeg vorige week vier keer raak schoot, daar wilde het bij DCO niet lukken. Terwijl een gelijkspel toch op zijn plaats was geweest, vond trainer Renë Versteeg. ,,Er stonden twee gelijkwaardige ploegen tegenover elkaar. Het dubbeltje kon naar beide kanten vallen. Dit keer viel het in het voordeel van DCO.” CDW startte zonder de geschorste Marco Lakerveld. Daarnaast hield Versteeg een aantal basisspelers, die nog niet helemaal fit waren, op de bank. Na een kwartier spelen kwam CDW nog wel op voorsprong. Gerbert Wiegers schoot vanuit een hoekschop meteen raak. Daarna hielden de bezoekers de thuisclub in de wedstrijd door twee grote kansen niet te verzilveren. DCO groeide in de wedstrijd en werkte voor rust de achterstand weg. Een foutje op het middenveld na de rust werd de Wijkenaren noodlottig. Bij de 2-1 achterstand liet Versteeg zijn ploeg met vijf spitsen spelen. Maar scoren zat er niet in. Drie minuten voor tijd schoot DCO wel raak. Uit een snelle counter scoorde de thuisploeg 3-1.

20 februari 2000: CDW – de Brug (4-2)
Opstelling: Robin van Gelderen, Olof Mes, Paul Piet, Matty van Leeuwen, Bobby van Leeuwen (69-Kevin van Kampen), Gaby Uljee, Gerbert Wiegers, Mark van Winsen (61-Peter Straver), Remco Noordam (82-Eric Klarenbeek), Kevin de Heus en Erik Denis
Scoreverloop: 17e minuut 1-0 (Gerbert Wiegers), 22e minuut 2-0 (Gaby Uljee), 24e minuut 2-1, 47e minuut 3-1 (Remco Noordam), 60e minuut 3-2, 89e minuut 4-2 (Peter Straver)
Verslag: (Wijkse Courant 23/2/2000)

Van Gelderen stopt strafschop in laatste minuut, CDW verdiend langs De Brug 
door Jeroen Brouwer

WIJK BIJ DUURSTEDE – Het was de laatste van de 45 officiële minuten speeltijd. Invaller Kevin van Kampen ging wat onbesuisd een luchtduel aan. Zijn tegenstander liet zich met een schreeuw vallen en de gasten uit Haarlem kregen voor de tweede keer een strafschop. De stand was 3-2 in Wijks voordeel, een gelijkspel leek het gevolg. Keeper Robin van Gelderen wist het schot vanaf elf meter echter uit de hoek te boksen. In blessuretijd maakte Peter Straver, een andere wissel, er zelfs 4-2 van.
In een kort verleden stond Van Gelderen in de belangstelling van enkele profclubs. Via zijn oud-trainer Jos Cremers werd hij voor enkele oefenstages uitgenodigd. Alle zonder succes. Na het scheiden van zijn trainer verloor hij zijn goede spel beetje bij beetje en kwam hij in een dalletje terecht. Daar waar hij de voorgaande jaren nog wel verschillende punten pakte, ging Van Gelderen nu nog wel eens de fout in. Met de terugkeer van zijn oude trainer kroop de keeper dit jaar weer naar zijn oude niveau. Zondag was de goalie ook de reddende engel voor zijn ploeg. Bij een 2-1 voorsprong stonden zij vlak voor de rust met de rug tegen de muur. Gerbert Wiegers was onterecht van het veld gestuurd en De Brug wilde nog voor de pauze de achterstand wegwerken. Eén van de snelle spitsen slalomde door de Wijkse verdediging en kwam op Van Gelderen af. De doelman bleef rustig en gebruikte zijn lichaam goed om Paul Piet de kans te geven om de bal op tijd weg te schieten. Even later leed CDW balverlies en konden de gasten opnieuw doorkomen. Wederom maakte de sluitpost het schot op een uitstekende manier onschadelijk.

Tweede helft 
In de tweede helft wist de thuisploeg de zaken goed onder controle te houden. De 3-1 vlak voor rust, Remco Noordam plukte de bal voor de voeten van Mark van Winsen weg en schoot binnen, had wat rust gegeven. Met tien man werd de tegenstander ver van het doel gehouden. Bij vlagen tikten zij de Haarlemmers zelfs weg. Halverwege trapte een verdediger de bal hoog richting Van Gelderen, die uitkwam. Hij liep niet fanatiek genoeg naar de bal en liet het kaas van zijn brood eten door de snelle spits. Deze tikte de bal onder hem door en zorgde voor de onverwacbte 3-2. De Brug ging weer geloven in een positiever resultaat, terwijl CDW even moest slikken. Kansen bleven lang uit. Stechts één keer werd de paal geraakt. Opeens kreeg de spits wederom de bal. In één beweging draaide hij rond drie Wijkenaren. Van dichtbij vuurde hij vervolgens af. Van Gelderen maakte zich breed en stopte het schot met een goede reflex. In de laatste minuut verkreeg De Brug het tweede cadeau. Alle toeschouwers, te weinig voor zo’n stad, hielden hun adem in. De doelman wist wat hem te doen stond en deed dat ook: de penalty werd gestopt.

Gerechtigheid 
Zodoende werd de onnodige inmenging van de scheidsrechter teniet gedaan. De thuisploeg kwam via Gerbert Wiegers (in één keer vol op de slof) en Gaby Uljee (schitterende kopbal) al snel op een 2-0 voorsprong. De arbiter leek binnen vijf minuten de wedstrijd volledig in de war te schoppen. Eerst gaf hij een onterechte strafschop tegen die onberispelijk ingeschoten werd, de 2-1. Bij de volgende Wijkse aanval werd Van Winsen neergehaald en er ontstond een opstootje. Wiegers haalde met een duwende beweging een tegenstander weg die vervolgens een slaande beweging maakte. Tot ieders verbazing moest alleen de Wijkse aanvoerder gaan douchen. De thuisploeg had even nodig om de organisatie te hervinden, maar de gasten waren te zwak om hen in problemen te brengen. Zelfs met een man meer lukte hen dit zelden. De kansen bleven voor CDW. Matty van Leeuwen dacht in blessuretijd van de eerste helft voor 3-1 te zorgen. Op terugleggen van Noordam schoot hij te slap in. De keeper stopte zijn schot. Noordam besloot dan maar zelf te scoren. Van Winsen kapte zijn man uit, maar voordat hij kon schieten ramde de Langbroekse CDW-er de bal al in de touwen. 3-1. Na de rust moest er een offensief komen van De Brug. De Wijkenaren namen echter het heft in handen. Op het middenveld wonnen Erik Denis, Bobby en Matty van Leeuwen via goed voetbal de slag. Achterin hielden Kevin de Heus, Olof Mes, Paul Piet samen met Uljee de zaken dicht. Voorin maakten Noordam en van Winsen het de verdediging moeilijk. Het hele team werkte hard en de tegenstanders wisten niet waar zij het zoeken moesten. De gastheren zakten hierna even in, maar via wissels bracht René Versteeg de scherpte weer terug. Invallers Van Kampen en Straver buitten hun extra krachten uit. Van Kampen leverde een pass op maat en Straver rondde deze bekwaam af. De eindstand van 4-2 kwam op bet bord. Met de verdiend behaalde punten bleef de thuisploeg in de race om de laatste periodetitel. Toch hingen er ook donkere wolken boven CDW. Marco Lakerveld en Willem van Oudbroekhuizen zaten de eerste wedstrijd uit van hun langdurige schorsingen, De Heus moet volgende week ook verplicht toekijken en Wiegers krijgt waarschijnlijk ook een schorsing.

Jonge ploeg
Wat achterblijft is een jonge ploeg. Tegen de Brug was het grootste deel van het basiselftal al zeer jeugdig. Stechts vier spelers waren ouder dan 25 jaar. “En toch moeten we het hier mee doen”, stelde Versteeg vast. “Voor vandaag moet ik iedereen een groot compliment geven voor de instelling. Bij 3-2 was het alle hens aan dek. De teamprestatie was gewoon goed. Bij de 2-1 en de rode kaart viel natuurlijk veel weg. We dachten al aan een grote overwinning. Bij 3-2 kon het nog alle kanten op gaan.” “Vorige week viel bij DCO het dubbeltje nog de andere kant op. Nu waren wij de gelukkigen”, aldus de coach. Met zes punten uit drie wedstrijden liggen de Wijkenaren nog steeds op koers voor de derde en laatste periodetitel.

Gokken
“De selectie wordt natuurlijk aardig uitgehold zo. Toch gokken we nog steeds op een goed resultaat. Volgende week zal het bij Blauw Wit niet gemakkelijk worden.” “We haalden al drie A-junioren bij de groep. Die lijken nu zelfs aan bod te gaan komen. Gelukkig hoeven we nu niet meer naar onderen te kijken, maar alleen naar de lijst van de derde periode”, concludeerde Versteeg.

27 februari 2000: Blauw Wit – CDW (1-3)
Opstelling: Robin van Gelderen, Olof Mes, Paul Piet, Matty van Leeuwen, Kevin van Kampen, Gaby Uljee (88-Eric Klarenbeek), Gerbert Wiegers, Peter Straver, Remco Noordam (81-Mark van Winsen), Kevin de Heus en Erik Denis (66-Bob van Leeuwen)
Scoreverloop: 5e minuut 1-0, 10e minuut 1-1 (Remco Noordam), 25e minuut 1-2 (Matty van Leeuwen), 70e minuut 1-3 (Remco Noordam)
Verslag: Vorige week bestempelde CDW-trainer René Versteeg de uitwedstrijd in Amsterdam al als een lastige pot. Toch hadden de Wijkenaren maar één uitgangspunt: winnen. En CDW legde de thuisploeg inderdaad het vuur aan de schenen. Peter Straver en Kevin van Kampen moesten meer diepte in de ploeg brengen en stonden dus in de basis. Mark van Winsen en Bob van Leeuwen waren de klos en begonnen op de bank. Door de straffe tegenwind en knullig uitverdedigen kwam de thuisploeg al na vier minuten op 1-0. De gasten drukten echter goed terug en Remco Noordam scoorde op aangeven van van Kampen 1-1. Het heft werd niet uit handen gegeven en Matty van Leeuwen scoorde nog voor de rust 1-2. De tweede helft kreeg de Wijkse hoofdmacht de wind in de rug en de voorsprong moest kost wat kost verdedigd worden. De ploeg deed dit als één blok. Vechtend voor elke centimeter werd het hoofd boven water gehouden. Na tien minuten spelen had Noordam zijn ploeg lucht gebracht. Op aangeven van wéér van Kampen maakte hij er 1-3 van. Daarna zette Blauw Wit alles op alles en doorstond CDW nog enkele benauwde momenten. Maar in de afwerking bleek Blauw Wit minder gelukkig.

12 maart 2000: CDW – de Meern (0-1)
Opstelling: Robin van Gelderen, Olof Mes, Matty van Leeuwen, Eric Klarenbeek (71- Bart Jan Eissens), Peter Straver, Remco Noordam, Bob van Leeuwen, Eric van Lavieren (76-Jeroen Leytens), Mark van Winsen (93-Paul Wijman), Kevin de Heus en Erik Denis
Scoreverloop: 97e minuut 0-1 (Bart Jan Eisens eigen doel)
Verslag: Het was de laatste kans voor CDW om het seizoen nog goed te maken. Een zege betekende een goede positie voor een periodetitel voor de Wijkenaren. Maar het liep uit op een nederlaag. Toch zag het er lang naar uit dat CDW in de nacompetitie zou gaan strijden. De Wijkenaren openden het duel sterk en versloegen de Meern op meerdere fronten. De Meern-trainer Hans de Wit gaf het ronduit toe. “We speelden heel matig. De felheid was er niet, we verloren de duels en hielden de bal niet in de ploeg. Maar het geluk was nu duidelijk aan onze kant.” Hoe fanatiek CDW ook speelde, het scoren wilde niet lukken. Daarbij kwam dat de Meern-doelman Hans van Heemskerk een uitstekende partij speelde. De Wit: “Hij hield ons op de been.” CDW-trainer René Versteeg kon het alleen maar beamen. “Het was CDW tegen van Heemskerk.” Versteeg mistte wegens blessures en vakantie zes basisspelers en moest zelfs een beroep doen op A-junior Jeroen Leijtens. Desondanks speelde zijn ploeg sterk. “Ik moet de jongens een compliment maken. Des te zuurder is het dat ze geen beloning voor hun spel hebben gekregen.” In de blessuretijd sloeg het noodlot voor CDW toe. Uit een voorzet van Jerry van Wijk schoot de Wijkse verdediging de bal in eigen doel.

19 maart 2000: CDW – Velsen (0-2)
Opstelling: Robin van Gelderen, Olof Mes, Matty van Leeuwen, Eric Klarenbeek, Peter Straver, Remco Noordam, Bob van Leeuwen, Eric van Lavieren (46-Jeroen Leytens), Mark van Winsen (57-Gaby Uljee), Kevin de Heus en Erik Denis
Scoreverloop: 60e minuut 0-1, 78e minuut 0-2
Verslag: Voor CDW viel niets meer te winnen, voor Velsen daarentegen wel. Bij winst zou de ploeg beslag leggen op een periodetitel. Het belang was ook duidelijk te zien. CDW speelde zonder overtuiging en liet Velsen het spel bepalen. Dat had ook te maken met de afwezigheid van zes basisspelers bij CDW door blessures en vakantie. René Versteeg moest daarom jonge spelers opstellen die nog niet aan elkaar gewend zijn. Tot de rust hield CDW Velsen nog bij, maar daarna was het gedaan. Velsen vreesde voor de periodetitel en bracht een joker in. Deze fysiek sterke speler hield de verdediging van CDW in zijn eentje bezig, waardoor de aandacht voor de overige aanvallers van Velsen verslapte. Deze konden dan ook twee keer toeslaan.

26 maart 2000: Velsen – CDW (1-2)
Opstelling: Robin van Gelderen, Marco Lakerveld, Wim van Oudbroekhuizen, Gerbert Wiegers, Olof Mes (55- Gaby Uljee), Matty van Leeuwen, Peter Straver, Remco Noordam (75- Bob van leeuwen), Mark van Winsen (69- Eric Klarenbeek), Kevin de Heus en Erik Denis
Scoreverloop: 30e minuut 0-1 (Peter Straver), 46e minuut 1-1, 85e minuut 1-2 (Wim van Oudbroekhuizen)
Verslag: Het was de sportieve revanche van CDW. Vorige week verloren de Wijkenaren op eigen veld nog met 2-0 van dezelfde tegenstander. Velsen kon toen een periodetitel in de wacht slepen en gooide dan ook alles in de strijd om dit te bewerkstelligen. Nu ging het ‘gewoon’ om de punten. Willem van Oudbroekhuizen deed weer mee na een lange schorsing en dat heeft men geweten. Net voor de pauze stuntelde de robuuste voorstopper en scoorde Velsen 1-1. Peter Straver had de gasten na een schitterende aanval op 0-1 gezet. De Wijkenaren vergaten in deze helft hun overwicht in kansen uit te drukken in een grotere voorsprong. Velsen had geen antwoord op de met drie spitsen opererende ploeg van René Versteeg. Gesterkt door de late score begon Velsen met meer inzet aan de tweede helft. De Wijkenaren lieten zich meeslepen in het hoge ballen spel waardoor de partij rommelig werd. Eric Klarenbeek zette de bal voor, Gerbert Wiegers zag zijn inzet net gestopt worden. De daaropvolgende corner werd door van Oudbroekhuizen ingekopt tot 1-2. CDW nam zo wraak voor de geleden nederlaag, tot vreugde van het Amsterdamse Turkiyemspor. Zij waren zo zonder te spelen kampioen geworden en namen van Oudbroekhuizen op de schouders, als dank.

2 april 2000: Osdorp/Sport – CDW (1-1)
Opstelling: Robin van Gelderen, Marco Lakerveld (45-Olof Mes), Wim van Oudbroekhuizen, Matty van Leeuwen, Eric van Lavieren, Peter Straver, Remco Noordam, Mark van Winsen, Eric Klarenbeek, Kevin de Heus (65-Bob van Leeuwen) en Erik Denis
Scoreverloop: 10e minuut 1-0, 92e minuut 1-1 (Wim van Oudbroekhuizen)

Verslag:
Het was een drukke dag voor CDW. Niet alleen moesten de spelers voetballen tegen Osdorp, zij waren ook uitgenodigd voor het kampioensfeest van Turkiyemspor. Tegen het al gedegradeerde Osdorp begon CDW slap en ongeïnspireerd. De thuisclub opende na acht minuten de score. Nog voor rust ging de aanvoerder van de thuisploeg tijdens een blessurebehandeling van een medespeler op de tenen van Eric Klarenbeek staan. Zijn reactie werd met rood bestraft. Ofschoon de Wijkenaren hun beste beentje voor zetten was het maar behelpen. Onder aanvoering van Willem van Oudbroekhuizen, die volgend jaar de groen witte kleuren van SVF zal dragen, haalde CDW de maximale winst binnen. Dit was echter wel slechts een gelijkspel, 1-1. De verdediger haalde door een prachtige kopbal het punt binnen. Voor de CDW-spelers voelde het gelijkspel als een verlies.

Turkiyemspor bedankt CDW en gemeente
Mede dankzij de overwinning van CDW vorige week tegen Velsen kon Turkiyemspor uit Amsterdam zondag een kampioensfeestje vieren. Naast een uitnodiging voor dit feest, wilden de spelers van Turkiyemspor de mensen uit Wijk nog eens extra bedanken. De voetbalvereniging, met vooral leden van Turkse afkomst, wilde ook nog eens stilstaan bij de aan het begin van het voetbalseizoen in Wijk gehouden inzamelingsactie voor de slachtoffers van de aardbeving die net in Turkije had plaatsgevonden. Op initiatief van Jeroen en Frank Brouwer werd toen met hulp van onder andere de gemeente, de café-eigenaren en natuurlijk CDW 30.000 gulden opgehaald. Alle vrijwilligers werden nog eens extra in het zonnetje gezet. Hierbij waren zowel een Amsterdamse als een Wijkse wethouder (Arie Brouwer) aanwezig. Tijdens de woorden van dank las John Klarenbeek een speciaal voor de gelegenheid gemaakt gedicht voor. Voor de supporters van Turkiyemspor, die bij de aardbeving familieleden verloren hadden, was het gebeuren erg emotioneel. Na deze verplichtingen storten de CDW-ers zich ook in het feestgedruis. Er werd immers vooral een kampioenschap gevierd. Helaas niet van de Wijkse formatie, maar toch wel dankzij de Wijkse formatie. Het gezellige feest, met als gangmakers de Surinaamse band Travassi en enkele charmante buikdanseressen, zorgde er voor dat het bestuur van CDW moeite had de aanwezige Wijkenaren weer in de bus te krijgen. Nadat Willem van Oudbroekhuizen nog een keer door de Turken op de schouders werd gezet (zijn doelpunt van de vorige week maakte Turkiyemspor daadwerkelijk kampioen), kon met de terugreis dan echt worden begonnen Terug

9 april 2000: CDW – Neerlandia/SLTO (4-3)
Opstelling: Robin van Gelderen, Olof Mes, Wim van Oudbroekhuizen, Matty van Leeuwen (83-Bob van Leeuwen), Eric van Lavieren, Peter Straver, Remco Noordam (60-Gerbert Wiegers), Mark van Winsen, Eric Klarenbeek, Kevin de Heus (45-Jeroen Leytens) en Erik Denis
Scoreverloop: 7e minuut 1-0 (Remco Noordam), 20e minuut 2-0 (Remco Noordam), 45e minuut 2-1, 45e minuut 3-1 (Remco Noordam), 60e minuut 3-2, 75e minuut 4-2 (Eric Klarenbeek), 82e min. 4-3
Verslag: CDW wilde naaste buur Houten een dienst bewijzen door Neerlandia een nederlaag te bezorgen. En de Wijkenaren wilden het seizoen waardig afsluiten. De ploeg greep dit seizoen naast alle prijzen en wilde tegen Neerlandia laten zien dat het in de kop van de competitie thuishoort. Trainer René Versteeg had na 45 minuten geen enkele reden tot klagen. Met de rust stond CDW al op een riante 3-1 voorsprong. Remco Noordam nam alle treffers voor zijn rekening. Neerlandia kwam terug in de wedstrijd door de 3-2 te scoren. CDW maakte het zich nog moeilijker. Peter Straver kreeg na twee keer geel rood en kon vertrekken. Maar niet zonder eerst het nodige commentaar te leveren op de scheidsrechter, die hem daarvoor nog eens rood gaf. Met tien man moesten de Wijkenaren de voorsprong verdedigen. Doelman Robin van Gelderen had daarin een groot aandeel. Eric Klarenbeek gaf zijn ploeg wat meer lucht door 4-2 binnen te tikken. In de laatste fase werd het nog hectisch toen Neerlandia dichterbij kroop en in de laatste minuten de jacht op de gelijkmaker opende. CDW sloot de competitie echter af met een zege.