Zondag 1, seizoen 2001/2002

De verslagen zijn gebaseerd op artikelen uit de Wijkse Courant en het Utrechts Nieuwsblad

2 september 2001: de Meern – CDW (1-3)
Opstelling: Matthijs Jacobsen, Paul Piet, Danny van Brenk, Marco Lakerveld, Eric van Lavieren, Matty van Leeuwen, Bob van Leeuwen, Gerbert Wiegers (72-Wim van Oudbroekhuizen), Fabio Bovo (87-Kenny Rosengarten), Peter Straver en Remco Noordam (65-Eric Klarenbeek).
Scoreverloop: 13e min. 0-1 (Remco Noordam), 26e min. 0-2 (Matty van Leeuwen), 34e min. 0-3 (Matty van Leeuwen), 39e min. 1-3
Verslag: CDW was vooraf toch wat angstig voor de Meern. Eerdere ontmoetingen waren vaak in het voordeel van de thuisploeg uitgevallen. In de wedstrijd bleek die angst onterecht. In de eerste veertig minuten liet CDW de Meern alle hoeken van het veld zien. In de 34e minuut stond een meer dan verdiende 0-3 op het scorebord. Kort voor rust maakte de Meern gebruik van onoplettendheid in de Wijkse achterhoede en scoorde de 1-3. Na rust was het een andere wedstrijd. De Meern dekte korter en bij CDW sloop de gemakzucht in de ploeg. De tweede helft was meer spannend dan goed, hoewel de Wijkse defensie nooit echt in moeilijkheden kwam.

16 september 2001: de Bilt – CDW (2-3)
Opstelling: Matthijs Jacobsen, Paul Piet, Danny van Brenk, Marco Lakerveld, Eric van Lavieren, Wim van Oudbroekhuizen (59-Kenny Rosengarten), Bob van Leeuwen, Gerbert Wiegers, Eric Klarenbeek, Peter Straver en Remco Noordam (46-Fabio Bovo).
Scoreverloop: 8e min. 0-1 (Danny van Brenk), 24e min. 1-1, 24e min. 1-2 (Eric Klarenbeek), 55e min. 1-3 (Eric van Lavieren), 89e minuut 2-3.
Verslag: In een spannende wedstrijd, die begon met een aangenaam zonnetje en eindigde in een plensbui maakte CDW het zich onnodig moeilijk. Al in de achtste minuut bracht Danny van Brenk zijn ploeg met een afstandsschot op voorsprong. Die voorsprong was terecht, want CDW had het beste van het spel. Halverwege de eerste helft maakte de Bilt uit een vrije trap gelijk, maar in dezelfde minuut bracht Eric Klarenbeek op aangeven van Remco Noordam CDW weer op voorsprong. Kort na rust verdween een harde voorzet van Eric van Lavieren via de kluts in het Biltse doel en leek de partij binnen. De Wijkse ploeg verzuimde echter om het karwei af te maken door een groot aantal kansen niet te benutten. In de slotfase maakte de Bilt de 3-2 en werd het toch nog even spannend.

23 september 2001: CDW – Holland (7-0)
Opstelling: Matthijs Jacobsen (55-Timo Freen), Paul Piet, Danny van Brenk, Marco Lakerveld, Eric van Lavieren, Wim van Oudbroekhuizen (61-Frank Barte), Bob van Leeuwen, Gerbert Wiegers, Eric Klarenbeek (37-Fabio Bovo), Peter Straver en Remco Noordam.
Scoreverloop: 5e min. 1-0 (Paul Piet), 10e min. 2-0 (Peter Straver), 15e min. 3-0 (Remco Noordam), 24e minuut 4-0 (e.d.), 42e min. 5-0 (Danny van Brenk), 55e min. 6-0 (Remco Noordam), 80e min. 7-0 (Bob van Leeuwen).
Verslag: CDW begon sterk. De bal ging goed rond en de 1-0 van Paul Piet brak de wedstrijd al heel snel open. Via mooie doelpunten van Peter Straver en Remco Noordam liep de thuisploeg binnen een kwartier uit naar 3-0. De wedstrijd was gespeeld, de Wijkse ploeg liet Holland in een wervelende voetbalshow alle hoeken van het veld zien. De 4-0 werd bereikt via een eigen doelpunt en kort voor rust bepaalde Danny van Brenk na een goede actie de ruststand op 5-0. De ploeg was zodoende halverwege een monsterscore. In de tweede helft verliep alles een stapje trager. Het bleef echter mogelijkheden regenen. De keeper van Holland ranselde vele ballen uit de doelmond, paal en lat stonden of hingen in de weg of de schoten waren te onzuiver. De 10-0 bleef zo uit. Er waren nog slechts twee treffers te melden: Remco Noordam scoorde de 6-0 en Bob van Leeuwen de 7-0.

30 september 2001: Zeeburgia – CDW (1-1)
Opstelling: Matthijs Jacobsen (49-Timo Freen), Paul Piet, Danny van Brenk (74-Olof Mes), Marco Lakerveld, Eric van Lavieren, Wim van Oudbroekhuizen, Bob van Leeuwen, Gerbert Wiegers, Fabio Bovo (61-Mark van Winsen), Peter Straver en Remco Noordam.
Scoreverloop: 27e min. 1-0, 83e min. 1-1 (Paul Piet)
Verslag: Op Sportpark Middenmeer Kruislaan kwam het elftal van Zeger Tollenaar niet verder dan 1-1. Kort voor tijd redde Paul Piet het punt voor CDW. Hij mocht vanaf elf meter aanleggen. “We hebben het puntje in ieder geval wel verdiend. Ook al speelden we bedroevend,” luidde het commentaar van oefenmeester Zeger Tollenaar na afloop. In een draak van een wedstrijd kreeg CDW in de beginfase kansen om op voorsprong te komen, maar Peter Straver en Remco Noordam lieten grote mogelijkheden onbenut. De thuisploeg scoorde daarentegen wel. Na rust zette CDW meer druk, maar zonder resultaat. Het mocht zelfs de handen dichtknijpen dat Zeeburgia slordig counterde. Pas na het verstrijken van de officiële speeltijd werd de aanvalslust van de ploeg uit Wijk bij Duurstede beloond.

14 oktober 2001: Vriendenschaar – CDW (1-1)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet (83-Matty van Leeuwen), Danny van Brenk, Marco Lakerveld, Eric van Lavieren, Wim van Oudbroekhuizen, Bob van Leeuwen, Gerbert Wiegers, Fabio Bovo (86-Eric Klarenbeek), Peter Straver en Remco Noordam.
Scoreverloop: 71e min. 1-0, 87e min. 1-1 (Peter Straver)
Verslag: De Lekderby leverde slechts een puntje op. En lange tijd zag het daar zelfs niet naar uit. Tot vijf minuten voor tijd leidde Vriendenschaar na een ongelukkig moment van CDW-doelman Timo Freen. Hij legde de bal neer bij een Culemborgse aanvaller, die het presentje met graagte aannam en de 1-0 scoorde. Een kwartier eerder had Peter Straver verzuimd om CDW op voorsprong te zetten. Alleen voor de Culemborgse doelman schoot hij matig in. Kort voor tijd viel de gelijkmaker dan toch. Vriendenschaar-doelman Vincent Grizell wilde de bal voor de aanstormende Peter Straver wegschieten, maar schoot pardoes over de bal heen. Voor Straver was het daarna een koud kunstje om de 1-1 op het scorebord te zetten.

21 oktober 2001: CDW – Kismet (6-0) (bekerwedstrijd)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Danny van Brenk, Marco Lakerveld, Eric van Lavieren, Erik Denis, Bob van Leeuwen, Gerbert Wiegers (46-Eric Klarenbeek), Fabio Bovo, Peter Straver (46-Wim van Oudbroekhuizen) en Remco Noordam.
Scoreverloop: 11e min. 1-0 (Gerbert Wiegers, 13e min. 2-0 (Bob van Leeuwen), 18e minuut 3-0 (Peter Straver), 38e minuut 4-0 (Fabio Bovo), 50e minuut 5-0 (Fabio Bovo), 65e minuut 6-0 (Erik Denis)
Verslag: CDW had geen enkele moeite met de fris spelende zesdeklasser Kismet. De Utrechtse ploeg was naar Wijk bij Duurstede gekomen om lekker te voetballen en dat deed de ploeg ook. De toeschouwers genoten en de thuisploeg maakte het beste gebruik van de ruimte op het veld. Binnen 20 minuten had de thuisploeg via doelpunten van Gerbert Wiegers, Bob van Leeuwen en Peter Straver een comfortabele 3-0 voorsprong. Nog voor de rust schoof Fabio Bovo de bal keurig in de hoek en zette de teller daarmee op 4. De mooiste doelpunten vielen na de thee. Eerst tikte Fabio Bovo een voorzet van Erik Denis prachtig door de bovenhoek in. Even later krulde Erik Denis zelf een vrije trap van twintig meter over de muur het doel in, 6-0. Kort daarna werd CDW voorzitter Ben de Snoo onwel en moest per ambulance worden afgevoerd. Het spel had lang stil gelegen en in overleg met beide aanvoerders besloot scheidsrechter Hans Spee om de wedstrijd af te blazen.

28 oktober 2001: CDW – UVV (1-2)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Danny van Brenk, Marco Lakerveld, Eric van Lavieren, Wim van Oudbroekhuizen (55-Matty van Leeuwen), Bob van Leeuwen, Gerbert Wiegers (79-Wouter Hummel), Erik Denis, Peter Straver en Remco Noordam (34-Fabio Bovo).
Scoreverloop: 3e min. 0-1, 18e min. 1-1 (Peter Straver), 83e minuut (1-2)
Verslag: De thuisploeg begon veel te gemakzuchtig. De benodigde scherpte ontbrak en de 0-1, die al na een paar minuten in het net lag was een logisch gevolg. Peter Straver wist een kwartier later de gelijkmaker te scoren, maar ook dat vermocht de ploeg niet te inspireren. Wel scherp was Marco Lakerveld, te scherp zelfs. Na een harde overtreding op het middenveld incasseerde hij zijn eerste gele kaart, kort voor rust werd een mislukte sliding te zwaar bestraft met een tweede gele kaart en dus rood. De tweede helft speelde CDW dan ook met een man minder. Soms brengt zo’n situatie de vechtlust weer terug, maar nu bleef de ploeg obligaat spelen en kwam aan fatsoenlijk aanvallen niet toe. Wel werd er hard gewerkt. Dat had tot gevolg dat ook UVV niet durfde aan te vallen, ondanks hun numerieke meerderheid. De Utrechtse formatie had dan ook nog geen kans gehad toen een voorzet vanaf rechts bij de eerste paal werd binnengetikt. De Wijkse verdediging keek toe en ook keeper Timo Freen was te laat. Het was 1-2 en de wedstrijd stokte. De thuisploeg was niet meer bij machte het tij te keren en de eerste seizoensnederlaag was een feit.

4 november 2001: Quick 1890 – CDW (1-1)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Danny van Brenk, Marco Lakerveld, Eric van Lavieren (90-Olof Mes), Matty van Leeuwen, Bob van Leeuwen, Gerbert Wiegers, Eric Klarenbeek, Peter Straver en Fabio Bovo.
Scoreverloop: 68e min. 0-1 (Danny van Brenk), 90e min. 1-1
Verslag: Dat het afwerken van de kansen een van de moeilijkste onderdelen van het spel is, merkte CDW in het topduel tegen Quick 1890. De Wijkenaren speelden een goede wedstrijd. De thuisploeg, toch een van de betere ploegen, werd met de rug tegen de muur gezet. Maar de bezoekers faalden in de afwerking, waardoor de ruststand 0-0 was. In de tweede helft werd de score geopend. Danny van Brenk rondde een Wijkse aanval doeltreffend af. Daarna kreeg CDW legio kansen om verder uit te lopen, maar Eric Klarenbeek, Fabio Bovo, Matty van Leeuwen en Peter Straver misten goede kansen. De druiven werden pas echt zuur toen de thuisploeg dik in blessuretijd nog een strafschop kreeg toegekend. Die penalty werd benut, waarmee de eindstand op 1-1 werd bepaald.

11 november 2001: CDW – Hercules (4-1)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Danny van Brenk, Frank Barte, Eric van Lavieren, Matty van Leeuwen, Bob van Leeuwen, Gerbert Wiegers (53-Wim van Oudbroekhuizen), Eric Klarenbeek (63-Mark van Winsen), Peter Straver en Fabio Bovo.
Scoreverloop: 10e min. 1-0 (Bob van Leeuwen), 21e min. 2-0 (Gerbert Wiegers), 53e min. 3-0 (Bob van Leeuwen), 65e min. 4-0 (Fabio Bovo), 90e min. 4-1.
Verslag: CDW speelde tegen de ploeg van de vorige trainer en dat gaf extra motivatie. Van begin af aan speelde de ploeg goed op de bal. Hercules werd van het kastje naar de muur gestuurd. Binnen tien minuten lag de 1-0 in het net. Bab van Leeuwen rondde een aanval goed af. Net voor het half uur vergrootte Gerbert Wiegers de voorsprong tot 2-0. Eigenlijk was de wedstrijd toen al gespeeld. De Utrechtse ploeg werd een speelbal voor CDW, dat veel te laconiek met de kansen omging. Ook in de tweede helft bleef het kansen regenen. Bob van Leeuwen plaatste een een-tweetje, waarna hij zelf de bal meenam en binnen knalde, 3-0. De vierde goal kwam op naam van Fabio Bovo. Hij soleerde op voor hem karakteristieke wijze door de verdediging en tikte te bal op tijd binnen, 4-0. De Utrechtenaren scoorden in blessuretijd nog uit een strafschop, 4-1.

18 november 2001: JOS/Watergraafsmeer – CDW (1-1)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Danny van Brenk, Marco Lakerveld, Eric van Lavieren (67-Frank Barte), Matty van Leeuwen, Bob van Leeuwen, Gerbert Wiegers, Eric Klarenbeek (46-Mark van Winsen), Peter Straver (70-Wim van Oudbroekhuizen) en Fabio Bovo.
Scoreverloop: 42e min. 1-0, 78e min. 1-1 (Bob van Leeuwen).
Verslag: JOS ontpopt zich steeds meer als het FC Den Bosch van de tweede klasse. Keer op keer bijten meer getalenterde ploegen hun tanden stuk op de taaie verdediging van de Amsterdammers. Zo ook CDW, dat de schade nog tot een gelijkspel wist te beperken. De Wijkenaren verloren aldus twee kostbare punten in de jacht op de tweede periode. JOS kwam kort voor rust op voorsprong. Een Amsterdamse speler mocht ongehinderd een rush van 40 meter maken en keeper Timo Freen kansloos laten. In de tweede helft viel CDW fel aan en ontsnapte enige keren aan de gevaarlijke counters van JOS. De verdiende gelijkmaker viel een kwartier voor tijd. Mark van Winsen en Eric Klarenbeek brachten de bal bij Bob van Leeuwen die het laatste tikje gaf.

25 november 2001: CDW – ’s Graveland (beker) (3-1)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet (63-Bob van Leeuwen), Danny van Brenk, Olof Mes, Frank Barte (68-Sander Hummel), Wouter Hummel, Matty van Leeuwen, Eric Klarenbeek, Mark van Winsen, Peter Straver en Fabio Bovo.
Scoreverloop: 46e min. 0-1, 53e min. 1-1 (Fabio Bovo), 54e min. 2-1 (Fabio Bovo), 59e min. 3-1 (Fabio Bovo),
Verslag: In de eerste helft van het bekertreffen tussen CDW en ’s Graveland was de thuisploeg niet bij de les. Het team, met een aantal aanstormende jeugdleden in de basis en een paar tactische aanpassingen van de trainer, had moeite met de ’s Gravelanders die zich fysiek sterk presenteerden en probeerden te counteren als de Wijkse spelers verkeerd of te nonchalant op elkaar passten. Het was na een kwartier spelen al duidelijk dat ’s Graveland zich niet zonder slag of stoot uit het bekertoernooi zou laten knikkeren. De gasten wisten echter geen raad met de kansen die CDW weggaf in die fase van de wedstrijd.Voor de supporters werd het een aantrekkelijke wedstrijd met kansen voor beide doelen. Na rust gooide CDW de tegenstander binnen 10 minuten uit de beker. Eerst moest ’s Graveland de Wijkse jongens nog wakker schudden.Door te simpel balverlies op rechts kon Dennis Nieuwenhuis makkelijk scoren, 0-1. Wouter Hummel kreeg een mooie kans maar de keeper plukte de bal van zijn schoen. Een verre uittrap van de ’s Graveland doelman had bijna succes in dezelfde minuut, maar de kans werd zeer slecht ingeschoten. Hierna was het alles CDW wat de klok sloeg en ’s Graveland werd met wervelende actie’s naar een 3-1 achterstand geschoten. Eerst was er een aanval over rechts met Eric Klarenbeek en Jeroen Barte. Peter Straver nam de bal ineens op de slof en schoot over. Fabio Bovo kreeg ’t ineens op zijn heupen en uit een pass van Eric Klarenbeek knalde hij de bal pardoes in de kruising, 1-1. ’s Graveland was daarna helemaal de kluts kwijt en het regende kansen voor het team van trainer Zeger Tollenaar.Uit een assist van Jeroen Barte scoorde Fabio Bovo zijn tweede, 2-1 en een paar minuten later scoorde Fabio zijn derde goal, die goed voorbereid werd door een prachtige aanval, met de ingevallen Mark van Winsen, Eric Klarenbeek en Wouter Hummel. Het feest kon beginnen want ’s Graveland kon deze 3-1 stand niet meer in gevaar brengen, ofschoon ze wel bleven strijden voor een beter resultaat, maar ze konden Timo Freen niet meer passeren. Mark van Winsen en Fabio Bovo lieten nog een paar kansen liggen en de aanstormende jeugd liet zien dat ze eraan komen.

9 december 2001: SDO – CDW (1-3)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Danny van Brenk, Eric van Lavieren, Frank Barte, Matty van Leeuwen (78-Olof Mes), Bob van Leeuwen, Gerbert Wiegers (84-Eric Klarenbeek), Mark van Winsen, Peter Straver en Fabio Bovo.
Scoreverloop: 50e min. 0-1 (Danny van Brenk), 61e min. 0-2 (Peter Straver), 75e min. 0-3 (Mark van Winsen), 86e min. 1-3.
Verslag: Hoewel coach Tollenaar met het voetbal tevreden was – en uiteraard ook met de drie punten – schortte er toch iets bij zijn ploeg. En nog wel het belangrijkste element. CDW komt maar moeilijk tot scoren. Van SDO werd weliswaar met 3-1 gewonnen, maar 7-1 of 8-1 was ook mogelijk geweest. Al in de eerste helft waren er legio kansen voor de CDW’ers. Het is tekenend dat de ploeg pas in de tweede helft scoorde. Via doelpunten van Danny van Brenk, Peter Straver en Mark van Winsen liep de ploeg uit naar 3-0. In de slotminuten viel nog een tegentreffer, maar de winst was binnen.

20 januari 2002: CDW – de Bilt (3-1)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet (88-Wouter Hummel), Danny van Brenk, Olof Mes, Marco Lakerveld, Matty van Leeuwen, Bob van Leeuwen, Gerbert Wiegers, Mark van Winsen (46–Eric Klarenbeek), Peter Straver en Fabio Bovo.
Scoreverloop: 2e min. 0-1, 8e min. 1-1 (Peter Straver), 78e min. 2-1 (Peter Straver), 84e min. 3-1 (Eric Klarenbeek).
Verslag: De wedstrijd was nauwelijks begonnen of FC de Bilt stond met 0-1 voor. Bij CDW stond iedereen erbij te kijken hoe Stefan Vonk de bal uit ’n vrije trap achter Timo Freen kopte en ineens was het stil op Mariënhoeve. CDW was even de kluts kwijt en even later had ’t nog erger kunnen worden, maar de rechterspits van de Bilt schoot over. CDW was wakker, ging voetballen en uit de eerste aanval was het meteen raak. Uit een prachtige aanval, door het midden opgezet over veel schijven, scoorde Peter Straver de gelijkmaker zonder tussenkomst van de Biltspelers, 1-1. De mannen van Zeger Tollenaar hadden de smaak ineens te pakken want een minuut later zorgden de CDW spitsen voor hachelijke situaties voor het Biltse doel, maar met kunst en vliegwerk hield men het doel schoon. In de 15e minuut had Mark van Winsen alle vrijheid om te scoren maar schoot naast. Door CDW agressief het spelen onmogelijk te maken creëerden de Biltenaren soms ruimte voor een counter, maar zij waren onmachtig om het de CDW defensie echt lastig te maken. Bob van Leeuwen en Fabio Bovo trachtten de gelijke stand nog voor rust om te zetten in winst maar de acties van beiden smoorden in de degelijke De Bilt defensie. Na rust gooide de thuisploeg alles op de aanval maar de zuiverheid ontbrak vooralsnog in de voorste linie. Via de counter probeerde De Bilt een doelpuntje mee te pikken maar keeper Timo Freen stond zijn mannetje en was niet meer te passeren. Eric Klarenbeek, na rust in het veld gekomen voor Mark van Winsen zorgde op de rechterflank voor meer gevaar. Door zijn aanvallende acties kwam Matty van Leeuwen ineens vrij voor de keeper, maar zijn inzet werd van de doellijn gehaald. Een minuut later speelde Gerbert Wiegers Eric Klarenbeek goed vrij waarbij een De Biltspeler de bal in paniek haast in eigen doel schoot. In de 26e minuut was ’t eindelijk raakt uit een aanval waaraan Eric Klarenbeek, Gerbert Wiegers, en Bob van Leeuwen aan de basis stonden. Zij gaven Peter Straver de kans om zijn 2e goal van de wedstrijd te scoren, 2-1. In de 35e minuut maakten Matty van Leeuwen en Eric Klarenbeek aan alle Biltse illusies om een punt naar huis mee te nemen een eind en laatstgenoemde maakte zijn invalbeurt compleet door de 3-1 in te knallen. Wouter Hummel ingevallen voor de leeggespeelde Paul Piet, liet een verdienstelijke indruk achter in een team dat niet mooi voetbalde maar hard werkend de 3 punten verdiende.

3 februari 2002: CDW – Zeeburgia (2-0)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Danny van Brenk (78-Wouter Hummel), Olof Mes, Marco Lakerveld, Matty van Leeuwen, Bob van Leeuwen, Marco de Lorijn (63-Frank Barte), Mark van Winsen (51-Eric Klarenbeek), Peter Straver en Fabio Bovo.
Scoreverloop: 4e min. 1-0 (Matty van Leeuwen), 71e min. 2-0 (Eric Klarenbeek).
Verslag. Al vroeg in de wedstrijd had Matty van Leeuwen de 1-0 in de touwen, op aangeven van Danny van Brenk. De Amsterdamse goalie die overigens een uitstekende partij keepte ging bij deze goal zeker niet vrijuit. Waarschijnlijk dacht hij dat de kopbal, die tergend langzaam in het doel verdween, naast zou gaan. Achterin liet CDW steekjes vallen, want enkele minuten later moest Timo Freen die beslist niet onder deed voor zijn Amsterdamse collega, alles uit de kast halen om de gelijkmaker te voorkomen. Hoofdscout Jan Streuer van Vitesse en delegaties van DOVO en GVVV zagen geen mooie wedstrijd, omdat de Amsterdammers het fysieke geweld niet schuwden. Vooral Matty van Leeuwen kreeg veelvuldig te maken met deze bikkellaars met als dieptepunt een knock out door de Amsterdamse goalie. Scheidsrechter Loos liet zich door de gasten niet gek maken en deelde naar hartelust gele kaarten uit aan de spelers die zich te buiten gingen. Al in de 28e minuut moest een Amsterdammer het speelveld verlaten omdat hij de 2e gele kaart uitgereikt kreeg. CDW kreeg daarna fantastische kansen maar de keeper van Zeeburgia ranselde inzetten van debutant Marco de Lorijn en Bob van Leeuwen uit zijn doel. Of hij kreeg de medewerking van zijn spelers. CDW vergat voor rust afstand te nemen van deze lastige opponent. Door soms knullig balverlies achterin bij CDW kregen de gasten enkele goede kansen, maar zoals reeds gememoreerd de keepers weerden zich uitstekend. Met een man meer vergat CDW de balcirculatie hoog te houden, waardoor Zeeburgia-spelers tijdig de gaten konden dichten. Daarbij kwam dat CDW veel mooie kansen om zeep hielp. In de 71e minuut was het tot opluchting van het Wijkse kamp dan toch raak. De invallers stonden aan de basis en de afronding, want uit een mooie aanval van Frank Barte, ingevallen voor de hardwerkende debutant Marco de Lorijn, gaf Matty van Leeuwen een bal op maat aan de instormende Eric Klarenbeek, die ingevallen was voor de moegestreden Mark van Winsen, 2-0.

14 februari 2002: Roda ’46 – CDW (beker) (gestaakt bij 1-1)
Opstelling: Matthijs Jacobsen, Paul Piet, Danny van Brenk, Olof Mes, Wouter Hummel, Matty van Leeuwen, Bob van Leeuwen, Marco de Lorijn, Frank Barte, Peter Straver en Fabio Bovo.
Scoreverloop: 31e min. 0-1 (Peter Straver), 34e min. 1-1.
Verslag: Door het drukke programma in de competitie was er voor de bekerwedstrijd tegen Roda ’46 uitgeweken naar donderdag 14 februari. Een goed idee, omdat voor zondag de topper Blauw Wit-CDW op het peogramma stond. De selectie kon een goede opwarmer voor dit cruciale duel wel gebruiken. Het pakte allemaal anders uit, want de wedstrijd duurde slechts 45 minuten, omdat in de rust plotseling het licht uitging en verder spelen onmogelijk bleek. De opmerking dat waar CDW zondag speelt altijd het licht uit gaat had goede aftrek en morrend liep iedereen zijn spullen in het donker op te zoeken. Eigenlijk kunnen we kort zijn over de eerste helft die door CDW werd overheerst en als de doortastendheid voorin beter was geweest dan had Roda reeds na 45 minuten de biezen kunnen pakken. In de eerste minuut had Fabio Bovo de score moeten openen maar hij had teveel tijd nodig om te scoren. Op een venijnig schot van Paul Piet was niemand aanwezig om de terugstuiterende bal van de keeper in te tikken. Ook Peter Straver had zijn vizier nog niet geheel recht staan, maar na 31 minuten moest Roda buigen voor een aanval over rechts met aan de basis Fabio Bovo en Danny van Brenk, die Peter Straver de 0-1, lieten aantekenen. Door een foutje van Matthijs mocht Roda een penalty nemen die ze ook benutten, waardoor de ruststand op 1-1, kwam.

17 februari 2002: Blauw Wit/Osdorp – CDW (1-3)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Danny van Brenk, Marco Lakerveld, Wouter Hummel (90-Frank Barte), Matty van Leeuwen, Bob van Leeuwen, Marc van Winsen (56-Gerbert Wiegers), Eric Klarenbeek, Peter Straver (70-Marco de Lorijn) en Fabio Bovo.
Scoreverloop: 5e min. 0-1 (Peter Straver), 59e min. 0-2 (Eric Klarenbeek), 73e minuut 1-2, 75e minuut 1-3 (Fabio Bovo).
Verslag: De koploper verslaan in eigen huis was tot nu toe geen enkele club gelukt. Dit record werd ruw onderbroken door de jongens van trainer Zeger Tollenaar die een verdiende 3-1 zege behaalden. De trainer koos voor een gewaagde opstelling die verrassend goed uitpakte, met Fabio Bovo op de rechtshalfpositie en Bob van Leeuwen erachter als slot op de deur. Voetballend bleef CDW de baas en liet Blauw Wit achter de feiten aanlopen. De Wijkse trainer had zijn huiswerk goed gedaan en hij kreeg al na 5 minuten spelen de beloning. Het was Eric Klarenbeek die op een pass van Bob van Leeuwen, in één beweging Peter Straver voor de goal zette die de Blauw Wit keeper kansloos liet, 0-1. Dat was een streep door de rekening van de Amsterdammers die nauwelijks een vuist konden maken. Door foutjes achterin bij CDW kon Blauw Wit wat terugdoen, maar het bleef beperkt tot een vrije trap tegen de paal in de slotfase van de 1e helft. Na rust probeerde Blauw Wit op fysiek de wedstrijd naar de hand te zetten, maar de scheidsrechter leidde strak en liet zich niet imponeren door de Amsterdammers. Na 10 minuten spelen maakte Gerbert Wiegers zijn opwachting na veel blessureleed. Met hem kwam er meer vaart in het team en in de 14e minuut moest de Amsterdamse goalie voor de 2e keer vissen. Op een pass van Peter Straver scoorde Eric Klarenbeek de 0-2. In de 73e minuut bracht CDW de spanning zelf een beetje terug, want een ingooi van CDW kwam terecht bij de Amsterdammers die wel raad wisten met dit cadeau en de aansluitingstreffer scoorden, 1-2. De thuisclub zette de poort achterin open met het gevolg dat de Wijkse aanvallers nog meer ruimte kregen. Uit een aanval over rechts legde Marco de Lorijn breed op Fabio Bovo die 1-3 scoorde. De overwinning zat in de pocket en Blauw Wit was een illusie armer.

24 februari 2002: CDW – de Meern (0-0)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Danny van Brenk, Marco Lakerveld, Olof Mes, Matty van Leeuwen (58-Frank Barte), Bob van Leeuwen, Marco de Lorijn (73-Bas van Veen), Eric Klarenbeek (60-Wouter Hummel), Peter Straver en Fabio Bovo.
Verslag: Een wedstrijd om snel te vergeten want voor de supporters was er weinig te smullen. De Meern wilde niet en CDW kon niet voetballen zoals ze dat graag wilden. De Meern gooide alle middelen in de strijd om CDW punten afhandig te maken wat ze na 90 minuten anti voetbal ook lukte. Marco de Lorijn, een van de nieuwe lichting A junioren en gestart in de basis wist na 20 minuten te scoren maar werd teruggefloten door scheidsrechter van de Berg, die overal te laat bij was en dat was zeer in het voordeel van een naar hartelust schoppend De Meern. CDW kwam niet in zijn spel omdat het baltempo niet hoog genoeg werd gehouden, waardoor De Meern steeds alle spelers achter de bal kon posteren. Als CDW toch voor het doel opdook dan waren de schoten van de spitsen niet zuiver genoeg, waardoor kansen op een voorsprong teniet werden gedaan. Over de 2e helft kunnen we eigenlijk heel kort zijn want De Meern counterde slechts eenmaal. Timo Freen redde attent. In de slotminuten van het duel kreeg Fabio Bovo alsnog de kans om de 3 punten thuis te houden maar hij wachtte iets te lang met afronden, zodat de wedstrijd eindigde zoals hij begon. Het enige positieve van De Meern was dat ze het gelukt was CDW voor het eerst dit seizoen van het scoren af te houden.

3 maart 2002: CDW – Vriendenschaar (3-1)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Danny van Brenk, Marco Lakerveld, Olof Mes, Matty van Leeuwen, Bob van Leeuwen, Wouter Hummel (49-Gerbert Wiegers), Mark van Winsen (89-Marco de Lorijn), Peter Straver en Fabio Bovo.
Scoreverloop: 7e minuut 0-1, 23e minuut 1-1 (Peter Straver), 79e minuut 2-1 (Peter Straver), 83e minuut 3-1 (Danny van Brenk)
Verslag: In de Lekderby tegen Vriendenschaar spelen vaak andere emoties mee dan alleen maar het winnen van de wedstrijd. Bij de Culemborgers speelden enkele oud CDW spelers mee zoals Joost Kooijman , Ruud Onink en Vincent Grizell. Bovendien had Vriendenschaar trainer Harry Suvee CDW ook twee jaar onder zijn hoede. CDW werd vanaf het begin goed onder druk gezet en dat had voor Vriendenschaar al na 7 minuten resultaat want Dennis Beijaard scoorde met een lob over de kansloze Timo Freen de 0-1. Een minuut later had Fabio Bovo de stand alweer gelijk kunnen trekken maar hij schoot tegen de goed uitlopende keeper aan. Na 23 minuten spelen was het dan toch raak, uit een assist van Mark van Winsen scoorde Peter Straver de gelijkmaker 1-1. Dennis Beijaard had de voorsprong 2 minuten later al in gedachten maar hij schoot net naast. Kansen voor CDW en Vriendenschaar liepen tot het rustsignaal op niets uit, waardoor de beide trainers nog een aantal dingen recht konden zetten. Na rust schudde CDW de schroom van de eerste helft van zich af en nam bezit van het middenveld, waardoor Vriendenschaar terug moest. Wouter Hummel werd na 10 minuten spelen naar de kant gehaald en vervangen door Gerbert Wiegers. Trainer Zeger Tollenaar wilde niet weer gelijkspelen en gooide alles op de aanval. Na een half uur spelen had dat reeds succes want Peter Straver ramde een vrije trap van 20 meter rechtstreeks in de kruising onhoudbaar voor de Kuilenburgse doelman, 2-1. Daarna had CDW de tegenstander in de achterzak en speelde een gewonnen wedstrijd. Kort voor tijd zette Danny van Brenk uit een pass van Gerbert Wiegers alle Culemborgse verdedigers op het verkeerde been en scoorde beheerst 3-1.Terug

5 maart 2002: Roda ’46 – CDW (beker restant) (2-2, Roda w.n.s.)
Opstelling: Matthijs Jacobsen, Paul Piet, Danny van Brenk, Olof Mes, Wouter Hummel (71-Wigger Ruiterkamp), Matty van Leeuwen, Bob van Leeuwen, Marco de Lorijn, Frank Barte, Peter Straver en Fabio Bovo.
Scoreverloop: 49e min. 2-1, 62e minuut (2-2 (Peter Straver)
Verslag: Voor de tweede maal moest worden aangetreden voor de beker tegen Roda uit Leusden. Omdat bij de eerste ontmoeting het licht uitviel tijdens de rust en verder spelen onmogelijk bleek, moest de tweede helft met een beginstand van 1-1 worden gespeeld. CDW begon erg slecht, Roda wist al na 3 minuten de 2-1 te scoren. 7 Minuten later stond het haast 3-1 maar de Rodaspits lobde de bal iets te hoog over. Eindelijk begon bij CDW het besef te komen dat er nog 2 kwartier voor een goed resultaat gestreden kon worden want het eerste kwartier was men niet bij de les. Een blunder van de Roda keeper gaf CDW de nodige inspiratie en Peter Straver was er als de kippen bij om de 2-2 aan te tekenen. Even later schoot Straver uit een aanval over rechts voorlangs. Het spel van CDW werd wel beter naar mate de wedstrijd vorderde maar de balsnelheid en beweging zonder bal liet veel te wensen over. Voor de Wijkse supporters was er dan ook weinig te genieten. Toch waren er kansen om de stand in de reguliere tijd in het voordeel van CDW te beslissen. Marco de Lorijn schoot op de keeper uit een assist van Peter Straver en in de 36e minuut kreeg Peter zelf de kans maar ook hij had het vizier recht op de keeper staan. Wouter Hummel werd in de 26e minuut vervangen door Wigger Ruitenkamp wegens een enkelblessure. Doordat veel aanvallen over rechts werden opgezet kon Roda gemakkelijk overeind blijven en met de gelijke stand moesten er penalty’s genomen worden. Fabio Bovo en Bob van Leeuwen wisten het net te raken maar Olof Mes en Paul Piet niet, Roda benutte de eerste vier strafschoppen en kwam daarmee een bekerronde verder.

10 maart 2002: CDW – Blauw Wit/Osdorp (0-0)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Danny van Brenk, Eric van Lavieren, Olof Mes, Matty van Leeuwen, Bob van Leeuwen (46-Wouter Hummel), Gerbert Wiegers (59-Marco de Lorijn), Mark van Winsen (77-Frank Barte), Peter Straver en Fabio Bovo.
Verslag: Deze keer startten de jongens van trainer Zeger Tollenaar wel gedreven. De counters van de Amsterdammers waren echter niet van gevaar ontbloot. Dat leidde in de 10e en de 12e minuut tot kansen die gelukkig voor CDW onbenut bleven. CDW kreeg vat op de wedstrijd en heerste op het middenveld met Gerbert Wiegers weer in de basis als aanjager. In de 25e minuut had CDW de pech dat de inzetten op het doel van Bauw Wit tot 3x toe van de lijn werden gehaald. In de 35e minuut schoot Peter Straver in kansrijke positie op de keeper en even later had keeper Timo Freen een engeltje op zijn lat zitten bij een inzet van Blauw Wit. De trainer van de Amsterdammers riep in de rust op tot meer fysiek voetbal om de Wijkenaren van het lijf te houden. In de eerste 20 minuten lukte dat en de Blauwwitten kregen daardoor meer grip op de wedstrijd. Dat leidde tot een paar kansjes, maar Timo Freen was weer eens onpasseerbaar en voetbalde op de juiste momenten uitstekend mee. Gerbert Wiegers werd vervangen door Wouter Hummel, die met een prachtig schot in de 26e minuut de wedstrijd bijna besliste, maar de keeper verwerkte zijn schot tot corner. Scheidsrechter Schnetkamp had zijn handen vol aan het fysieke geweld van de Amsterdammers, waar Bob van Leeuwen de dupe van werd. Dizzy werd hij vervangen door Frank Barte die goed inviel. In de slotfase kopte CDW nog een keer op de lat maar de 2e 0-0 van dit seizoen was een feit.

17 maart 2002: UVV – CDW (1-3)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Danny van Brenk, Eric van Lavieren, Olof Mes, Matty van Leeuwen, Bob van Leeuwen, Frank Barte, Mark van Winsen (77-Marco de Lorijn), Peter Straver en Eric Klarenbeek.
Scoreverloop: 23e minuut 1-0, 37e minuut 1-1 (Bob van Leeuwen), 47e minuut 1-2 (Bob van Leuuwen), 86e minuut 1-3 (Peter Straver)
Verslag: CDW had nog wat te vereffenen met het Utrechtse UVV, want die club bracht CDW de enige nederlaag toe dit seizoen. De jongens van trainer Zeger Tollenaar waren daarom gebrand op de revanche en speelden de sterren van de hemel met als absolute uitblinker Bob van Leeuwen die tweemaal scoorde. De eindstand van 1-3 in het voordeel van de Wijkenaren was zeker verdiend, vooral in de tweede helft was de ploeg oppermachtig. Opnieuw werden de Wijkenaren op een achterstand gezet, want op het afstandschot van Talha in de 23e minuut had niemand gerekend, ook niet Timo Freen die alleen maar kon vissen, 1-0. In de beginfase probeerde UVV de opbouw van CDW te verstoren en dat lukte ze aardig. Er waren wel wat kansjes voor de Wijkenaren, Peter Straver schoot naast, Frank Barte zette Peter Straver vrij voor de goal maar de spits, die alle tijd had om aan te nemen, schoot ineens en de bal verdween over de lat. Een minuut later was het toch prijs want Eric Klarenbeek werd gevloerd binnen de beruchte lijnen en scheidsrechter Boutaka wees gedecideerd naar de stip. Bob van Leeuwen ging achter de bal staan om CDW op gelijke hoogte te brengen. Hij deed wat iedereen van hem verwachtte en scoorde zijn eerste treffer deze middag, 1-1. Nog voor de rust had de stand in Wijks voordeel uitgebouwd kunnen worden maar de inzetten van Danny van Brenk en Bob van Leeuwen werden met kunst en vliegwerk op de doellijn gekeerd. Voor het Wijkse publiek werd de 2e helft zeer aangenaam, want UVV kwam nauwelijks nog in het stuk voor. Dat liet Bob van Leeuwen al merken 2 minuten na rust, want uit een corner van Danny van Brenk kopte hij de 1-2 in de touwen. UVV kon er niets tegenover stellen en had de scheidsrechter nodig met een vrije trap op 6 meter van de goal. CDW loste ook die panieksituatie feilloos op en bouwde aan een groot overwicht. Eric Klarenbeek had zijn vizier iets te laag staan waardoor de UVV keeper uitstekend kon redden of er zat nog een Utrechts been tussen. Frank Barte ’s inzet in de 68e minuut had een beter lot verdiend maar UVV bleef nog overeind tot de 83e minuut toen de scheids de wedstrijd staakte omdat een UVV supporter bedreigingen uitte aan grensrechter Gerrit Steennis en ook de scheidsrechter werd voor rotte vis uitgemaakt. De scheids sommeerde de aanvoerder van UVV dat die persoon verwijderd moest worden. Daar had men geen zin in en de scheids staakte de wedstrijd met de mededeling dat als die meneer niet verwijderd zou worden hij definitief zou staken. Bij CDW was men daar niet zo happy mee om voor 7 minuten nog een keer naar UVV af te reizen. Maar de supporter koos eieren voor zijn geld en CDW deed er nog een schepje bovenop, met kansen voor Olof Mes en Matty van Leeuwen. Peter Straver maakte aan alle Utrechtse illusies een eind door een aanval over links, waar Eric Klarenbeek en Bob van Leeuwen aan de basis stonden, beheerst in te schieten 1-3, wat tevens de eindstand betekende.

24 maart 2002: CDW – Quick 1890 (2-1)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Danny van Brenk, Olof Mes, Matty van Leeuwen, Gerbert Wiegers (46-Wigger Ruiterkamp), Bob van Leeuwen, Frank Barte, Mark van Winsen (58-Marco de Lorijn), Peter Straver en Eric Klarenbeek.
Scoreverloop: 54e minuut 0-1, 90e minuut 1-1 (Bob van Leeuwen), 90e minuut 2-1 (Danny van Brenk)
Verslag: Op een ouderwets druk bezocht sportpark Mariënhoeve zagen de supporters een beter Quick 1890 in de slotfase ten onder gaan. De winst van CDW was gezien de wedstrijd niet verdiend, maar over twee wedstrijden gezien wel. In de uitwedstrijd verspeelde een veel beter CDW in de verlenging de overwinning door een strafschop. Nu waren de rollen in de extra tijd omgedraaid. De gasten kwamen niet gerust naar Wijk bij Duurstede. Toch waren de eerste kansen voor de Amersfoorters die volledig konden aantreden, maar hun spitsen hadden te veel tijd nodig en waren onzuiver in de afwerking. Het antwoord van Wijkse kant kwam vrij snel, want een ziedend schot van Gerbert Wiegers kon door de keeper ternauwernood tot corner worden verwerkt. CDW maakte een gretige indruk en in de 26e minuut werd Bob van Leeuwen neergesabeld in de 16 meter. Scheids Norbart wees gedecideerd naar de stip. Bob die de laatste keer wel succesvol was schoot de bal te zwak in waardoor de 0-0 stand gehandhaafd bleef. Even later kreeg Nordin van Schuppen een pracht kans de score te openen na onnodig balverlies aan Wijkse zijde maar hij schoot voorlangs tot opluchting van het talrijke Wijkse publiek. Nadat Peter Straver op de rand van de 16 meter een vrije trap over schoot ging men rusten. De Amersfoorters hadden zich de thee goed doen smaken want na 5 minuten spelen kregen ze van scheidsrechter Norbart een terechte penalty toegekend. Dit buitenkansje lieten zij niet onbenut en de thuisclub keek tegen een 0-1 achterstand aan. CDW was even van zijn stuk waardoor Quick gevaarlijk kon counteren maar voorin was men vaak te gehaast om te scoren. Na 20 minuten kreeg CDW het overwicht van voor de rust weer terug. Maar in die fase gaf Quick weinig weg. Totdat in de slotfase – menig supporter had zich al bij verlies neergelegd – de keeper van de Amersfoorters een hoofdrol ging spelen in het voordeel van de Wijkenaren. Uit een voorzet van Olof Mes liet de goalie de bal uit zijn handen vallen en Bob van Leeuwen was er als de kippen bij om dit buitenkansje te verzilveren, 1-1. Iedereen dacht dat de Wijkse soep op was maar daar dacht Danny van Brenk anders over. In blessuretijd ging hij achter de bal staan bij een vrije trap net buiten het strafschopgebied en schoot met uiterste precisie de bal achter de onthutste Quick keeper. Zo won CDW een beetje tegen de verhouding in met 2-1.

1 april 2002: Holland – CDW (2-5)
Opstelling: Timo Freen (26-Matthijs Jacobsen), Paul Piet, Wouter Hummel, Olof Mes (48-Eric Denis), Matty van Leeuwen, Eric van Lavieren, Bob van Leeuwen, Frank Barte, Mark van Winsen (56-Bas van Veen), Peter Straver en Eric Klarenbeek.
Scoreverloop: 9e minuut 0-1 (Olof Mes), 18e minuut 0-2 (Bob van Leeuwen), 45e minuut 1-2, 59e minuut 2-2, 61e minuut 2-3 (Peter Straver), 74e minuut 2-4 (Matty van Leeuwen), 79e minuut 2-5 (Peter Straver).
Verslag: De uitwedstrijd van CDW bij degradant Holland was er een om snel te vergeten, want afschoon er toch 7 maal gescoord werd, was het vertoonde spel vaak beneden de maat. Holland ging fel van start met 3 spitsen en had goed het oog erin met een vrije trap van de laatste man die Timo Freen bijna verraste. De bal belandde op de paal. Uit een vloeiende actie over links met Eric Klarenbeek en Olof Mes deed de laatste wat hij niet al te vaak doet maar hij scoorde beheerst de 0-1. De lange uittrappen van de Hollandkeeper waren niet van gevaar ontbloot en het was achter in oppassen geblazen. Uit een corner van Eric Klarenbeek nam Bobby van Leeuwen de bal ineens op de slof en het stond 0-2. Even daarvoor zag Bobby zijn inzet nog gestopt door de Hollandkeeper. In de 35e minuut kwam keeper Timo Freen ongelukkig in botsing met een van de voorwaartsen van Holland en moest zijn kin laten vastnaaien in het Diaconessenhuis. Na afloop was hij alweer in opperbeste stemming vooral door de afgetekende overwinning van zijn teamgenoten. Matthijs Jacobsen verving Timo prima al moest hij in de slotfase van de 1e helft toch nog een doelpunt van Holland toestaan, 1-2. In de fase die eraan vooraf ging hadden Peter Straver en Matty van Leeuwen de stand reeds een beter aanzien kunnen geven maar Peter schoot naast en Matty mikte op de paal. Olof Mes moest geblesseerd achterblijven in de rust en Bas van Veen verving hem uitstekend. De Utrechters bezondigden zich wel eens aan te hard spel waar scheidsrechter Wever te laconiek tegen optrad. In de 8e minuut kwam Holland langszij door een penalty te benutten, die beheerst langs Matthijs werd geschoven. 4 Minuten later liet Peter Straver het Holland House feestje voor wat het was en schoot een vrije trap via keeper en paal in het doel 2-3. In de 20e minuut scoorde Matty van Leeuwen de 2-4 uit een goed genomen vrije trap van Erik Denis die voor het eerst sinds lang blessureleed weer van de partij was. Holland kon de Wijkse aanvallers alleen stoppen met fysiek geweld en Peter Straver scoorde 2-5, uit een vrije trap nadat Eric Klarenbeek weer eens onderuit was gehaald. Daarna geloofden de CDW-ers het wel ofschoon de inzetten van Matty van Leeuwen op de keeper en de vrije trap van Erik Denis op de paal belandde.

7 april 2002: CDW-SDO (2-3) 
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Danny van Brenk, Eric Denis, Matty van Leeuwen, Eric van Lavieren, Bob van Leeuwen, Frank Barte (68-Gerbert Wiegers), Mark van Winsen (68-Marco de Lorijn), Peter Straver en Eric Klarenbeek (79-Bas van Veen).
Scoreverloop: 14e minuut 0-1, 28e minuut 0-2, 49e minuut 1-2 (Matty van Leeuwen), 55e minuut 2-2 (Erik Denis), 90e minuut 2-3.
Verslag: Met nog 2 wedstrijden te gaan verspeelde CDW de kans om gelijk te komen met koploper Quick 1890. Door het onverwachte verlies van Quick bij Zeeburgia lag de koppositie voor het grijpen, maar de Wijkenaren lieten zich verrassen door het counterspelletje van SDO. In de slotfase veloor CDW de wedstrijd en 3 kostbare punten. SDO vierde feest, want de ploeg had rechtstreekse degradatie ontlopen. CDW was van meet af aan de betere ploeg maar was niet alert genoeg op de razendsnelle counters van SDO en na 12 minuten kon Timo Freen de bal uit het net vissen. Dat had voor CDW een waarschuwing moeten zijn maar achterin liet men nog al wat steekjes vallen. Ook de 2e goal waarbij de CDW achterhoede voor vermeend buitenspel bleef staan was voor SDO een makkie die ze voor de wedstrijd uit niet hadden durven dromen. Timo Freen de laatste tijd in een bloedvorm stopte nog wel in eerste instantie, maar hij was de bal even kwijt waardoor een SDO speler alsnog het laatste tikje kon geven, 0-2. CDW was wakker en liet een waar offensief los op het doel van SDO, maar tot aan de rust wisten de Bussummers de 2-0 met kunst en vliegwerk te behouden. CDW had in die fase de pech dat de bal enkele malen van de doellijn werd gehaald. Na rust pakte CDW de zaken nog energieker aan en reeds na 6 minuten lag de 1-2 in het mandje na een vloeiende opzet van Peter Straver, Eric Klarenbeek en Matty van Leeuwen, waarvan de laatste scoorde. 2 Minuten later was het alweer raak uit een vrije trap van de weer herstelde Erik Denis, die met zijn gevaarlijke linker de SDO keeper het nakijken gaf en de 2-2 aantekende. Na een half uur spelen en nadat CDW reeds verschillende kansen onbenut had gelaten, maakte Bobby van Leeuwen 3-2. De scheids keurde de goal goed, liep naar de middenstip, maar werd teruggeroepen door de hevig vlaggende Bussumse grensrechterde. Die wist de leidsman ervan te overtuigen dat het buitenspel was, waarna de goal alsnog werd afgekeurd. CDW kreeg nog kansen genoeg om de 3 punten thuis te houden maar de bal wilde niet in het net. In de slotfase leed CDW knullig balverlies en voor de 2e keer deze middag kwam de ploeg op achterstand, 2-3. Nadat SDO nog een inzet van CDW van de lijn had gehaald konden de Bussummers gaan feesten.

14 april 2002: Hercules – CDW (1-2) 
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Marco Lakerveld, Olof Mes, Matty van Leeuwen, Eric van Lavieren, Gerbert Wiegers, Frank Barte (36-Erik Denis), Mark van Winsen, Peter Straver en Eric Klarenbeek (75-Bas van Veen).
Scoreverloop: 63e minuut 0-1 (Erik Denis), 73e minuut 0-2 (Mark van Winsen), 77e minuut 1-2.
Verslag: De Utrechters getraind door oud CDW trainer René Versteeg konden vrijuit voetballen want door het onverwachte verlies van CDW op zondag 7 april, degradeerde Hercules zonder zelf te spelen. CDW had de hele wedstrijd het betere van het spel maar de Utrechters gooiden veel fysiek geweld in de strijd. Frank Barte werd door de trainer gewisseld omdat hij door dat geweld werd ondergesneeuwd en dat was een verstandig besluit van trainer Zeger Tollenaar. Erik Denis kwam voor hem in de plaats waardoor Matty van Leeuwen weer op zijn vertrouwde stek op het middenveld kon plaats nemen. Dat de ruststand 0-0 was verbaasde iedere Wijkenaar, want CDW kreeg minstens 5 opgelegde kansen. De zuiverheid en het lef ontbraken in de eerste helft. Kansen van Gerbert Wiegers 2x, Eric Klarenbeek 2x, Matty van Leeuwen en Mark van Winsen vonden allen hun Waterloo. De jongens van Zeger Tollenaar waren waarschijnlijk diep onder de indruk van de speech in de rust want Hercules kreeg binnen 5 minuten 3 dotten van kansen die de Herculesspits zelf oog in oog voor Timo allemaal naast schoot. CDW was wakker en een minuut later kwam het antwoord toen Peter Straver werd neergesabeld op 20 meter afstand van het doel. Echt een vrije trap voor een linkspoot en Pierre van Denis stelde zich op bij de bal, liet een van zijn befaamde pegels los en heel CDW kon juichen, 0-1. Met uiterste precisie kogelde hij de bal onhoudbaar ineens in de bovenhoek. In de 28e minuut maakte Mark van Winsen aan alle Hercules illusies een eind in samenwerking met Gerbert Wiegers en het stond, 0-2. Met nog een kwartier te spelen maakte Eric Klarenbeek plaats voor Bas van de Veen en CDW viel weer terug in nonchalance, waardoor Hercules de eer kon redden. Verder lieten de Wijkenaren het niet komen, eindstand 1-2.

21 april 2002: CDW – JOS/WGR (1-1)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Marco Lakerveld, Olof Mes (46-Eric van Lavieren), Matty van Leeuwen, Danny van Brenk, Gerbert Wiegers (82-Erik Denis), Bob van Leeuwen, Mark van Winsen, Peter Straver (46-Fabio Bovo) en Bas van Veen.
Scoreverloop: 34e minuut 1-0 (Matty van Leeuwen), 38e minuut 1-1.
Verslag: CDW slaagde er niet in de achterstand van 3 punten op Quick Amersfoort in te lopen. De laatste wedstrijd tegen JOS/Watergraafsmeer werd een gelijkspel en omdat Quick hetzelfde deed bij SDO konden de Amerfoorters de kampioensvlag hijsen. Na afloop van de wedstrijd tegen JOS deelde het bestuur bloemen uit voor het behalen van de derde periode een week eerder. Met 19 punten uit 7 wedstrijden liet CDW de concurrentie ver achter zich. JOS/Watergraafsmeer was niet naar Wijk bij Duurstede afgereisd om het CDW cadeau te doen, de Amsterdammers hadden nog een punt nodig om degradatievoetbal te ontlopen. Bas van Veen schiep de eerste kans op links met een voorzet op Peter Straver en Mark van Winsen, maar beiden mistten. Gerbert Wiegers probeerde het met een lob over de keeper in de 10e minuut, maar de bal ging net over de lat. De eerste kans voor JOS was een vrije trap van 30 meter afstand die ineens op doel werd geschoten. Keeper Timo Freen, aan een beresterk seizoen bezig, liet zich niet verrassen. Na een half uur spelen kwam CDW op voorsprong uit een voorzet van de voortreffelijk debuterende Bas van Veen. Gerbert Wiegers verlengde en gaf Matty van Leeuwen de kans met ’t hoofd de 1-0 te scoren. Het antwoord van JOS liet niet lang op zich wachten en nog voor rust maakten de Amsterdammers gelijk, 1-1. Na rust een counterend JOS. CDW moest nog aanvallender gaan spelen om de overwinning thuis te houden. Dat gaf de Amsterdammers de kans om te counteren. Timo Freen hield zijn team in de race, want zelfs in een tegen een situaties was hij heer en meester. Kansen kwamen er ook voor CDW, Paul Piet schoot over en Bobby van Leeuwen schoot uit een vrije trap naast. De uitslag bleek achteraf niet meer relevant, want in Bussum deden beide partijen wat nodig was en speelden gelijk waardoor Quick kampioen werd en SDO veroordeeld werd tot het spelen van promotie/degradatiewedstrijden.

5 mei 2002: CDW – VSV (2-2)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Marco Lakerveld, Olof Mes , Eric van Lavieren (50-Eric Klarenbeek), Matty van Leeuwen, Gerbert Wiegers, Bob van Leeuwen, Peter Straver, Fabio Bovo en Bas van Veen (50-Remco Noordam).
Scoreverloop: 18e minuut 0-1, 21e minuut 0-2, 68e minuut 1-2 (Peter Straver), 79e minuut 2-2 (Matty van Leeuwen).
Verslag: Uitgerekend op bevrijdingsdag startte CDW de nacompetitie met een 2-2 gelijkspel. CDW begon voortvarend en zette VSV uit Velserbroek direct onder druk, wat meteen resulteerde in prima kansen voor de in de basis gestarte Bas van Veen en de gebroeders Matty en Bob van Leeuwen. Even later was er weer een prima kans, nu voor Gerbert Wiegers maar die schoot op aangeven van Peter Straver naast. Als je ze zelf niet maakt dan doet de tegenstander ’t wel en binnen 3 minuten keek heel CDW tegen een achterstand op van 2-0 uit evenzoveel counters van VSV. Dat was even slikken maar de ploeg liet zich niet afschrikken en probeerde de aansluiting nog voor rust tot stand te brengen. Fabio Bovo en Matty van Leeuwen hadden Vrouwe Fortuna niet aan hun zijde en de Velserbroekers gingen tegen de verhouding in rusten met een 0-2 voorsprong. Met Remco Noordam voor Bas van Veen en Eric Klarenbeek voor Erik van Lavieren gooide Zeger Tollenaar alles op de aanval, wat na een kwartier spelen resulteerde in een prachtige combinatie door het midden die Peter Straver doeltreffend afsloot met een prima goal, 1-2. Na een half uur spelen scoorde Matty van Leeuwen de gelijkmaker in de korte hoek, 2-2. Met nog een kwartier te spelen leek CDW op de overwinning af te stevenen maar VSV wist de gelijke stand met de rug tegen de muur te behouden.

9 mei 2002: VSV – CDW (1-1, CDW wint na strafschoppen)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Marco Lakerveld, Olof Mes (54-Eric van Lavieren), Danny van Brenk, Eric Klarenbeek (56-Remco Noordam), Matty van Leeuwen, Gerbert Wiegers (59-Erik Denis), Bob van Leeuwen, Peter Straver en Fabio Bovo .
Scoreverloop: 35e minuut 1-0, 53e minuut 1-1 (Danny van Brenk).
Penalties: Danny van Brenk 0-1, 0-1, Matty van Leeuwen 0-2, 1-2, Bob van Leeuwen 1-3, 2-3, Remco Noordam 2-4, 2-4.
Verslag: In Velserbroek speelden de Wijkenaren een slechte, maar spannende wedstrijd die in een gelijkspel eindigde. Omdat ook de eerste wedstrijd in Wijk bij Duurstede eindigde in een gelijkspel moesten penalty’s de beslissing brengen. Vroeger keek men met angst en vrees naar penaltyseries, die meestal niet in Wijks voordeel werden beslist. Maar onder aanvoering van Danny van Brenk, die in de reguliere tijd ook al scoorde uit een strafschop, nam de Wijkse ploeg de Velserbroekse horde. Gerbert Wiegers begon fel en dwong in de 5e en de 10e minuut de Velserbroekse doelman tot reddingen. Na een kwartier spelen was dezelfde keeper er als de kippen bij om Peter Straver van scoren af te houden en haalde de bal van zijn voorhoofd. VSV had nog niets terug kunnen doen maar daar kwam langzaam aan verandering in omdat het offensief van CDW een beetje wegebde. Het creëren van kansen was toch grotendeels een Wijkse aangelegenheid maar het benutten ervan liet te wensen over. Nadat Fabio Bovo uit een aanval over rechts met Eric Klarenbeek en Matty van Leeuwen op de keeper had geschoten, begonnen de Wijkse supporters, inmiddels warm gedraaid door de goede Wijkse kansen, zich te roeren. Dat bracht de sfeer op het sportpark en de geest in de Wijkse ploeg. De supporters van VSV werden verbaal op achterstand gezet en de Wijkse jongens in het veld deden er nog een schepje bovenop. Alleen in de 16 was de aanval niet geslepen genoeg. De VSV counters waren niet van gevaar ontbloot en de Velserbroekers scoorden dan ook 1-0 door Richard Plug. Met een laatste kans voor Marco Lakerveld ging CDW rusten. Nadat kort na rust hands binnen de beruchte lijnen nog werd weggewuifd door de scheids, kon hij niet anders doen dan naar de penaltystip wijzen toen de doorgebroken Danny van Brenk werd neergesabeld. Danny liet er geen twijfel over bestaan wie de eer kreeg om deze kans te verzilveren en tekende zelf de gelijke stand aan, 1-1. Kort daarna werden Eric Klarenbeek en Olof Mes ingeruild voor Erik van Lavieren en Remco Noordam. De druk op het doel van VSV werd er niet minder om, maar de laatste zet bleek niet altijd doeltreffend. Kansen voor Gerbert Wiegers, die later werd gewisseld voor Erik Denis, Peter Straver en Fabio Bovo werden niet benut. De mooiste kans om op winst te komen kwam van laatste man Paul Piet die een vrije trap in de kruising plaatste maar de bal werd met de vingertoppen van de keeper verwerkt tot corner. Het antwoord van VSV kwam kort voor tijd, met een zeer gevaarlijke counter, maar Timo liet geen goal meer toe in de reguliere speeltijd, waardoor het talrijke Wijkse publiek werd getrakteerd op een toetje dat door de Wijkse jongens werd beslist. Timo stopte de eerste en de vierde strafschop, waardoor CDW de penaltyserie won met 2-4. Danny, Matty, Bob en Remco en natuurlijk Timo met zijn reddingen waren de Wijkse helden. Nadat de Wijkse supporters de VSV aanhang de CDW volksliederen hadden geleerd, ging het gezelschap terug naar Wijk bij Duurstede, om de heesgezongen kelen weer een beetje te smeren.

12 mei 2002: CDW – UVV (0-0)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Marco Lakerveld (53-Olof Mes), Eric van Lavieren, Danny van Brenk, Remco Noordam, Matty van Leeuwen, Gerbert Wiegers (82-Erik Denis), Bob van Leeuwen, Peter Straver en Fabio Bovo (61-Eric Klarenbeek).
Verslag: De trainer had zijn jongens precies gezegd waarvoor de Utrechters naar Mariënhove kwamen, namelijk om CDW het voetbalspel onmogelijk te maken door hard spel, het vastzetten van de opbouw en als het effe kon ook Wijkenaren uit hun ritme te halen. De Utrechters slaagden in die opzet en hun counters waren net als in de reguliere competitie niet van gevaar ontbloot. CDW opende voortvarend, in de 10e minuut kopte Bob van Leeuwen uit een vrije trap van Gerbert Wiegers naast. Ook Paul Piet kwam even later in goede schietpositie maar werd net op tijd neergesabeld. In de 17e minuut had Fabio Bovo eigenlijk de tot dan toe beste kans om de Wijkse supporters te laten juichen door een misverstand in de UVV defensie maar zijn inzet was te onzuiver. UVV zette direct druk om de opbouw van CDW te verstoren, middenveld en aanval van de Wijkenaren verzuimden soms te bewegen, waardoor de passing onzuiver was. Dat was kaassie voor de snelle spitsen van UVV. De achterhoede van CDW werd telkens weer verrast door supersnelle counters. Uit een aanval door het midden opgezet door Danny van Brenk en Peter Straver schoot Fabio Bovo jammerlijk naast. De scheids had ’t in het Wijkse kamp gedaan, toen hij Marco Lakerveld voor zijn eerste overtreding na 30 minuten geel gaf en de aanslagen van de UVV-ers afdeed met voordeel of een vrije trap. Nadat Peter Straver het nog een keer van afstand had geprobeerd, probeerde UVV Timo te verrassen met een “loppie”, maar dat stond de Wijkse keeper in bloedvorm niet toe. Nadat Matty van Leeuwen en Peter Straver het balletje niet tussen de palen konden drukken, kreeg UVV vlak voor rust zijn eerste reële kans, maar kopte die in handen van Timo Freen. Reeds in de eerste minuut na rust kreeg Peter Straver op aangeven van Danny van Brenk een leuke kans maar de Wijkse spitsen maakten het UVV achterin te makkelijk, door de vele kansen niet te verzilveren. De UVV counters bleven gevaarlijk en in de 4e minuut mistte ook de UVV spits een opgelegde kans via een snelle aanval over links. De solo van Matty van Leeuwen direct daarna had een beter lot verdiend maar de adrenaline was vlak voor de goal ineens op waardoor de UVV keeper een makkie had. Trainer Zeger Tollenaar wisselde Marco Lakerveld voor Olof Mes en Eric Klarenbeek kwam erin voor Fabio Bovo. De kansen waren er wel maar Gerbert Wiegers en Remco Noordam, op aangeven van Matty van Leeuwen mikten naast ’t doel. UVV kwam nog een keer gevaarlijk voor het doel, maar ook zij scoorden niet waardoor er weinig te juichen viel op Moederdag. In de slotfase kwam Eric Denis Gerbert Wiegers vervangen maar UVV hield de pot gesloten.

17 mei 2002: UVV – CDW (2-0)
Opstelling: Timo Freen, Paul Piet, Danny van Brenk, Marco Lakerveld, Olof Mes (46-Gerbert Wiegers), Eric van Lavieren, Remco Noordam (45-Bas van Veen), Frank Barte, Bob van Leeuwen, Peter Straver en Fabio Bovo (45-Eric Klarenbeek).
Scoreverloop: 48e minuut 1-0, 90e minuut 2-0.
Verslag: De jongens van coach Zeger Tollenaar konden in de voorlaatste wedstrijd van de nacompetitie de accu niet meer opgeladen krijgen, waardoor opponent UVV wel heel gemakkelijk tot een 2-0 overwinning kwam. Daardoor plaatsten de Utrechters zich voor de finale tegen de Koninklijke HFC uit Haarlem. De verslagenheid was groot in het Wijkse kamp maar de realiteit kwam snel boven en ook de luidruchtige Wijkse supportersschare was het er over eens dat CDW de slechtste wedstrijd van het seizoen had gespeeld. Voor de scheidende coach Zeger Tollenaar viel dat moeilijk te verteren. CDW miste bezieling. In het begin van de 1e helft lieten de Wijkenaren nog wel zien dat ze voor de finale wilden gaan, met kansen in de 3e minuut voor Peter Straver, in de 12e minuut voor Olof Mes en een schot van Frank Barte dat uit de kruising werd gehaald door de UVV keeper. Ook een kans van Peter Straver na een kwartier spelen was zeker niet van gevaar ontbloot, maar hij schoot de bal naast. Nadat UVV het Wijkse offensief had doorstaan kwamen de Utrechters een paar keer gevaarlijk door omdat de spelers van CDW de persoonlijke duels verloren tegen de rappe UVV spelers. Drie kansen op rij liet UVV onbenut en de laatste van de drie werd nog door Marco Lakerveld van de doellijn gehaald. Na een half uur spelen ontdeed CDW zich weer wat van de druk, maar voorin liet men teveel kansen liggen. Een leuke snelle aanval van Peter Straver en Remco Noordam strandde in schoonheid en 2 minuten later was er niemand te vinden om tegen een voorzet van Remco aan te lopen. Door slechte passing van CDW kon UVV makkelijk overeind blijven tot aan de rust. De trainer ergerde zich scheel aan het vertoonde spel en greep woedend 20 seconden voor rust in met een dubbele wissel. Fabio Bovo en Remco Noordam moesten hun plaats afstaan aan Eric Klarenbeek en Bas van Veen. Na rust kwam Gerbert Wiegers er nog bij ten koste van Olof Mes. De coach had er wel 8 kunnen wisselen. Het Wijkse supporterslegioen keek verbaasd naar het vertoonde spel van CDW en dat UVV reeds 2 minuten na rust op 1-0 kwam door Moustafa Bah, verraste niemand. UVV rook de overwinning en won vrij gemakkelijk van een Wijkse ploeg die een complete off-day had. Dat UVV-er Youssef Talha er in de 90e minuut nog 2-0 van maakte zal elke CDW-er worst geweest zijn, de nederlaag was reeds eerder geleden in de wedstrijd.