Geen ijs in Wieringerwerf, maar CDW zakt er toch door.

Het gebeurde echt dinsdagavond, na ruim 130 kilometer leed in de avondspits kwamen we toch op tijd aan in Wieringerwerf voor het bekerduel tegen zondag 3e klasser DWOW. Achteraf was dat zeker wat de eerste helft betreft het enige moment dat we op tijd waren. Want ga maar na, na 7 minuten stond het al 2-0 en dat werd gedurende de eerste helft door DWOW “gewoon” uitgebouwd tot een 6-0 ruststand. CDW stond er bij en keek er naar. Alhoewel, stond er bij is ook niet helemaal goed uitgedrukt, er waren enkele spelers die veel onderuit gingen en dus op de grond lagen dan dat ze er bij stonden. Vincent Griët was al na een half uur uitgevallen, dus een dubbele wissel in de rust was nog mogelijk en die kwam er. De donderpreek bleef niet uit, de juiste reactie ook niet, na de pauze was het in ieder geval qua mentaliteit veel beter. Goed verzorgd voetbal was met de aanwezige lichtinstallatie en op deze akker niet mogelijk, inzet tonen wel, en dat gebeurde vanaf minuut 46. Maar alle zwakheden van deze avond waren toch nog niet helemaal opgelost, DWOW scoorde er nog 2 en pas in de slotminuut wist Lars Mulder de zeer hatelijke nul weg te poetsen. Al met al niet mis, verliezen met 8-1, en dan mag je ook nog ff 130 km. terug.
Geen excuses.
Natuurlijk, DWOW loopt in de kompetitie 2 wedstrijden achter, hun hoofdveld is niet al te best, en veld 2 waarop deze wedstrijd gespeeld werd is er nog iets erger aan toe, een hobbelige akker, meer niet. En dat het met 4 lichtmasten waarop in totaal 8 lampen het vooral voor de doelen minder duister maakten dan naast het veld klopt ook. Trouwens wel apart dat zoiets bij de KNVB als wedstrijdverlichting goedgekeurd wordt. Maar de manier waarop een op papier toch representatief CDW zich gedurende de hele eerste helft van het kastje naar de muur liet sturen en maar liefst 6 tegentreffers te verwerken kreeg was ongekend. Voor de manier waarop het hele team elkaar in de steek liet gelden geen excuses. Zonder dat CDW zich maar een keer op de helft van de gastheren had laten zien stond het na 7 minuten al 2-0. De eerste na 5 minuten kwam van de rechterspits die zonder enige hinder de bal voor kon geven en ook de speler die scoorde ondervond weinig weerstand. Kort daarna, weer een bal naar de rechtsbuiten, nu werd de voorzet via een van onze verdedigers van richting veranderd en die ging ook binnen. Net toen CDW zich na ruim een kwartier een beetje leek te hervatten sloeg DWOW weer toe met een lange bal werd de rechter spits de ruimte ingestuurd en hij maakte zelf af. De 4-0 kwam uit een mislukte poging van keeper John Verweij een medespeler te vinden, de man die zijn pass kreeg had echt een ander shirt aan en maakte er 4-0 van. Nog voor het halve uur was iedereen weer eens te laat en via een lob werd het 5-0. Direct daarna moest aanvoerder Vincent Griët er met een blessure af en kwam Robbin van den Berg voor hem. Nog voor het halve uur om was werd de ruststand al bereikt, dat doelpunt kwam voor de verandering eens van links en plofte prachtig binnen. Zo maakt die goser hem nooit meer, maar vandaag wel. Rust 6-0, en minstens zo erg, 0 kansen voor CDW.
Herstel?
De technische staf was terecht not amused en wisselde 2 man, een keuze waarbij naar de wisselspelers gekeken werd, want eigenlijk kwam er 8 of 9 man in aanmerking voor een wissel. Maar goed, zeker Thijs en Eren hadden hun dag niet, Ingmar en Lars kwamen. Daardoor zakte Anis een linie terug en werd rechtsback. De veranderingen en de preek van Maurice leken te helpen, na de pauze ging een beter CDW met elkaar aan de slag om er nog iets van te maken. Dat leek even te lukken, maar dan is er na 5 minuten al weer een momentje en staat het na een inschattingsfout 7-0. Maar nu kreeg ook de keeper van DWOW af en toe wat te doen. Hij moest vol aan de bak om een schot van Rosh uit de bovenhoek te halen. En ook de kans die Tim met een puntgave voorzet aan Benjamin bood had er in gemogen. Dat gebeurde wel aan de andere kant, uit een corner werd de 8-0 binnengekopt. Het herstel bleef dus na de rust aan de ene kant achterwege, maar aan de andere kant was er na de rust echt wel betere inzet en elkaar hulp bieden waar nodig te constateren. Dat Lars in de slotminuut een zeer goede aanval nog met een doelpunt bekroonde was slechts een kleine pleister op een grote wonde. Eindstand 8-1.
Als we een lichtpuntje willen zoeken is het hoe we na de rust speelden en hoe Anis het deed als rechtsback, prima. Belangrijk, want vaste back Pim Plantinga is met een meniscusblessure tot na de winterstop uitgeschakeld. Al met al en sof dus, naar mijn mening de grootste in het hele bestaan van CDW, en dus een lange terugreis. Treuren kan eigenlijk niet, en zeker niet te lang, zaterdag is het alweer CDW – IJFC op Mariënhoeve.
CDW speelde met; John Verweij – Thijs Wiegers (Lars Mulder) – Roderik Sybesma – Vincent Griët (Robbin van den Berg) – Tim van Ravenhorst – Yoeri Lakerveld – Rosh Rigter – Anis el Makrini – Benjamin Polman – Eren Kurt (Ingmar de Wit) – Jeff Zichterman.